بررسی میزان تحقق پذیری شاخص های توسعه پایدار شهری کلانشهر اصفهان نسبت به متوسط دیگر کلانشهر های کشور

توسعه پایدار ارائه راه حل هایی در مقابل الگوهای سنتی کالبدی، اجتماعی، اقتصادی توسعه را شامل می گردد که بتواند از بروز مسائلیهمچون نابودی منابع طبیعی، تخریب اکوسیستم ها، رواج بی عدالتی، آلودگی، افزایش بیرویه جمعیت و پائین آمدن کیفیت زندگی انسان هاجلوگیری کند. در واقع شرایط جامع پایداری زمانی فراهم می شود که مجموعه ای از پایداری زیست محیطی با هدف تعادل اکولوژیک،پایداری اقتصادی با هدف بقای اقتصادی، پایداری اجتماعی با هدف عدالت اجتماعی و پایداری کالبدی با هدف تعادل مورفولوژیک ایجادشود. وجود مشکلاتی ناشی از رشدشهرهای بزرگ، تراکم جمعیت و همچنین مهاجرت روستائیان به کلانشهرها موجب توجه و تاکید برنامهریزان به تقویت و کنترل کلانشهرها گردید. در این مقاله برای ارزیابی توسعه پاید ار شهری اصفهان و مقایسه آن با دیگر کلانشهر هایکشور، شاخص های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصاد ی و نهاد ی - کالبدی را با میانگین شاخص های منتخب کلانشهری کشور، با استفادهاز آزمون علامت تک نمونه ای و آزمون ویلکاکسون به بوته آزمون گذاشته ایم . نتایج آزمون های آماری حاکی از این می باشد که علی رغمتحولات سریع جمعیتی شهر اصفهان و افزایش سریع آن ، توسعه شهری اصفهان در راستای توسعه پاید ار شهری بوده جمعیت پذیری وتوسعه آن بد لیل فراهم شد ن جاذبه های اقتصادی و گردشگری تامین شد ه و در راستای پاید اری شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

تحقق پذیری ، شاخص های توسعه پایدار ، کلانشهر ، اصفهان ، ویلکاکسون ، تک نمونه ای