بررسی امکان سنجی تغییرکاربری خانه ی صابونی های شاهرود به اقامتگاه بوم گردی

خانه ی صابونی ها یکی از خانه های باارزش دوره ی پهلوی است که در بافت تاریخی شهر شاهرود واقع شده است. هدفاین پژوهش بررسی امکان سنجی تغییر کاربری این بنا به اقامتگاه بوم گردی با مدیریت خانوادهی صابونی به منظور حفظو احیای بافت تاریخی و همچنین توسعه ی گردشگری فرهنگی می باشد. کیفیت پاسخگویی خانه صابونی ها به کاربریجدید با استفاده از جدول سوات و ماتریس های ظرفیت، مطلوبیت، وابستگی و سازگاری مورد بررسی قرارگرفته است.نتایج حاصل از این پژوهش بدین شرح است: با توجه به جدول تحلیلی راهبردی سوات، نقاط ضعف، قوت، فرصت ها وتهدیدهای این بنا در ابعاد مختلف کالبدی و سازمان فضایی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، دسترسی، عملکردی،گردشگری و مدیریتی بررسی شده و در هر زمینه راهکارهایی ارائه شده است. طبق ماتریس ظرفیت، کاربری پیشنهادی باظرفیت محل استقرار آن متناسب است. با توجه به ماتریس وابستگی، اقامتگاه بوم گردی با کاربری های اطراف خود بهصورت زنجیروار وابسته است. طبق ماتریس مطلوبیت رابطه ی بین زمین و محل استقرار کاربری پیشنهادی، در حدمطلوب است و با توجه به ماتریس سازگاری، کاربری پیشنهادی غیر از مواردی با کاربری های مجاور خود نسبتا سازگاراست. با تغییرکاربری خانهی صابونی، بافت تاریخی ارزش دوبارهای مییابد و در عین حفاظت بنا، سازمان فضایی اطرافآن معاصرسازی شده و امکان بازدهی بهینه ی آن فراهم می شود. با تزریق عملکرد جدید و مورد نیاز بافت (با کمترینتغییرات و مداخله) زمینه ی رشد اقتصادی و همچنین حضور گردشگر در این بافت ارزشمند مهیا می شود.

کلیدواژه ها:

تغییرکاربری ، گردشگری فرهنگی ، خانهی صابونی ، شاهرود ، اقامتگاه بوم گردی