رویکرد حقوق بشری به نقش آموزش مبانی جمهوری در دستیابی به توسعه پایدار شهری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 251

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WCCEAU03_144

تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1398

چکیده مقاله:

دموکراسی در جهان امروز،در حوزه ادبیات سیاسی و در میان افکار عمومی نخبگان و توده های مردم، پذیرفته ترین واژه سیاسی مصطلح می باشد. امروزه مفهوم دموکراسی از چنان قداستی برخوردار شده است که حتی رژیم هایی که هیچ ادعایی نسبت به آن نمی توانند داشته باشند، آن را مورد بهره برداری قرار داده اند. دموکراسی دولتی است که کلیه شهروندان آن، چه مستقیم و چه غیرمستقیم و از طریق نمایندگان منتخب خود، از قدرت استفاده و وظایف مدنی خود را انجام می دهند. دموکراسی بر پایه حکومت اکثریت و حفظ حقوقی فردی و اقلیت ها استوار است. تمامی دموکراسی ها، ضمن احترام به خواست اکثریت، مدافع سرسرخت حقوق اساسی افراد و همچنین گروه های اقلیت هستند. دموکراسی در اصول و مبانی، چهار اصل و مبنای کلی دارد؛ انتخابات آزاد، حاکمیت قانون، مشارکت شهروندان در زندگی سیاسی و اجتماعی، و رواج حقوق بشر، بر پایه همین مبانی، در دموکراسی به اصول جزیی تری چون اصل مقبولیت و رضایت، اصل حاکمیت ملی و مشارکت عمومی، اصل برابری، اصل آزادی، حاکمیت قانون، حکومت اکثریت، سیستم نمایندگی و مانند آن می رسیم. در همین راستا، با رویکرد حقوق بشری و از منظر نظام جهانی حقوق بشر، دولت ها متعهد اجرای مفاد اسناد هستند و افراد به عنوان شهروندان جامعه، ذینفع، ذیحق و متعهدله این تعهدات هستند. در مجموعه حق های بشری، به عنوان یک حق بشری، تحصیل حق جهانی بشر است. این حق، همچنین وسیله ای برای دست یافتن به سایر حقوق بشر و ابزار قدرت بخش اجتماعی و اقتصادی است. ارتباط مستقیمی بین تحصیلات و ارزش های مردم سالاری وجود دارد: در جوامع مردم سالار، مطالب و تمرین های درسی از روش های حاکمیت مردم سالار حمایت می کنند. مفهوم حقوق بشری آموزش با حق بر آموزش معنا پیدا می کند. حق آموزش معرف فرآیند اجتماعی شدن و جامعه پذیری است؛ فرآیندی که برای افراد از مجرای آموزش، قوانی، مقررات، هنجارها، آداب و رسوم درونی می گردد. آموزش دقیق انگاره های دموکراسی و حقوق بشر به کودکان، منجر به فهم قانون اساسی کشور و چگونگی شکل گیری و تکامل آن، کسب آگاهی های سودمند در مورد حقوق و وظایف شهروندی و درک حقوق بشر و درجه اهمیت آن می شود. در مباحث جدید مدیریت شهری، هدف گذاری نهایی مسئله رفاه وتوسعه شهروندان در یک جامعه متناسب با رشد اندیشه های بین المللی است. توسعه پایدار شهری فرآیندیست که در طی آن و با درنظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، شهری مناسب زندگی شهروندان فعلی و آتی شهر ایجاد می شود. یک مدیریت شهری سالم، جایگاه ویژه ای برای حقوق شهروندی قائل است. مدیران شهری نیازمند مشارکت شهروندان بوده و لذا باید به نیازهای او توجه کرده و به حقوق او احترام بگذارند. توجه به توسعه انسانی پایدار و حقوق بشر در دستور کار اصلی برنامه عمران ملل متحد وجود دارد. مسئله آموزش شهروندان برای آگایه از حقوق خود و از جمله حق بر توسعه و ایجاد رویه مشارکت سازی میان آنان از سوی قدرت، نه یک حق که فراتر از آن یک تکلیف در جهت رسیدن به توسعه پایدار و از جمله توسعه پایدار شهری است. برای اجتماعی شدن مجراهای مختلف مانند خوانواده، مدرسه، رسانه ها، گروه های هم سالان و ... مدنظر خواهند بود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

هادی بخردی نسب

دانشجوی دکترای حقوق عمومی و مدرس دانشگاه پیام نور خوزستان