ارزیابی روشهای درونیابی جهت تعیین تغییرات مکانی و زمانی شوری آب زیرزمینی استان گیلان

کاهش کیفیت آبهای سطحی به علت ورود آلاینده های صنعتی و کشاورزی و کاهش مقدار آب سفره های زیرزمینی بهعلت افزایش مصرف باعث وارد شدن آب شور به آبخوان، به خصوص در نواحی ساحلی استان می شود، که منجر به کاهشکیفیت آب، کاهش عملکرد محصول کشاورزی و مسائل اقتصادی و اجتماعی طولانی مدت می شود. هدف از این پژوهشارزیابی دقت روشهای درونیابی جهت پیش بینی پراکنش مکانی تعدادی از شاخص های کیفی آبهای زیرزمینی دشتگیلان میباشد. اطلاعات اندازه گیری برخی کاتیون ها و آنیون ها نمونه برداری شده برای سال های 1390 تا 1397 جمعآوری شد. سپس روش های درون یابی تابع فاصله معکوس وزندار، کریجینگ ساده، کریجینگ معمولی و کریجینگجهانی، تابع شعاعی، تخمین گر عام و تخمین گر موضعی بررسی شدند. به منظور انتخاب روش مناسب از شاخص های ME،RMSE استفاده شد. نتایج نشان دادند که روش کریجینگ ساده و کریجینگ معمولی روش مناسب تری نسبت به سایرروش ها می باشند. نقشه های پهنه بندی بدست آمده از روش کریجینگ معمولی مورد بررسی قرار گرفت. این نقشه ها نشانمی دهد که از نظر پارامترهای کیفی، منابع آب زیرزمینی بخش مرکزی استان گیلان مقادیر بیشتری دارند و در فصلزراعی کیفیت آب زیرزمینی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، روش زمین آمار ، شوری ، پهنه بندی