تاثیر عکاسی بر ارتقا ادراک بصری در معماری

معماری زبانی است که مدام در حال انتقال معنا از سوژه (فضای خلق شده) به ناظر (استفاده کننده فضا) می باشد.دریافت این اطلاعات توسط ناظر یا گیرنده از طریق حواس پنجگانه انسان صورت میگیرد. معمار به عنوان فردی که درشکلگیری این عناصر و انتقال آن به ناظر نقش دارد باید عالم به تمام اصول و قواعد مرتبط با ادراک باشد. هنرهایبصری بهترین ابزاری برای ارتقا ادارک و شناخت یک فضا هستند. عکاسی به عنوان یکی از گرایشات هنرهای بصری، و ازنیازهای ضروری در دنیای امروز، همانند معماری نقش ادراک را مهم میداند. چرا که مرحله ی ادراک در خلق تصاویردائمی بسیار تاثیر گذار است. عکاس نه تنها باید به طور صحیح محیط پیرامونش را درک کند بلکه باید کاری کند تادرکش متناسب با تصویر منسجمی باشد که او اعتقاد دارد برای عکاسی مناسب است. عکاسی علاوه بر اصول پایه ومشترکی از قبیل کادر بندی، هندسه، تناسبات و ... که میان تمام هنرها مشترک است، باعث بهتر دیدن اطراف می شود.حس را بر میانگیزد و قدرت بصری را افزایش میدهد؛ چرا که ماهیت و ذات عکاسی داشتن رابطه مستقیم بصری بادنیای واقعی است. در این پژوهش سعی شده تا عکاسی را به عنوان ابزاری برای ارتقا ادراک و کیفیت آن در میانمعماران، معرفی و بررسی کند. اینکه عکاسی تا چه میزان قدرت ادراک را در معمار به عنوان خالق بنا، افزایش میدهد؛معمار در مرحله ی نخست باید به سطح بالایی از ادراک فضای پیرامونش برسد تا بتواند در انتقال معنا به مخاطب موفق باشد.

کلیدواژه ها:

عکاسی ، ادراک ، ادراک بصری ، هنرهای بصری ، معماری