مهارت های اجتماعی طراحی، در رابطه با حرفه و آموزش معماری

در طول تاریخ مدنیت ، معماری به عنوان یک عامل مهم و تاثیر گذار در حوزه اجتماعی مطرح بوده است. قطعا این عامل واجد خصوصیاتیاست که هم مورد توجه است و هم در نحوه آموزش آن موارد مهمی مطرح می گردد. بررسی های موردی و مطالعات میدانی در موسسه ها ودانشگاه ها و حوزه های پژوهشی و دفاتر معماری حرفه ای موید این نکته است که آنچه در رابطه با معماری در این مراکز انجام میشود خودیک مهارت اجتماعی است . بنابراین عاملان اجرایی این مهارت که همانا معماران و دانشجویان هستند باید یاد بگیرند که بتوانند این فعالیت رادر قالب یک مهارت حرفه ای ،عملی و اجرایی نمایند . لذا در گذشته و در سیستم استاد و شاگردی این موضوع کاملا حرفه ای اجرا می شده استو در طی مراحل آموزشی عمل بیشتر بصورت طرح و اجرا و حین کار بوده است . در سیستم نوین و امروزی با توجه به نیاز آموزش حرفه ای، این مقاله مشکلات عمده طراحی عملی (حرفه ای) شامل : تعاریف مهارت ، تعادل در طراحی ، افراد و موسسات و ارگانهای مداخله گر (بازیگران)، عدم انسجام یا بلاتکلیفی و سردرگمی حرفه ای ، روند اصلاحی و بازنگری پیوسته ، نتایج تازه و شگفت آور و پیامد دار بودنمحصول طراحی معماری را مورد کنکاش و بحث قرار میدهد و این موارد را با مشکلات طراحی در دانشکده ها مقایسه و تفاوت عمده بینآموزش و حرفه را روشن می نماید و جهت استفاده مجدد از مزایای سیستم استاد و شاگردی گذشته اصول شش گانه آن سیستم را مورد نقادی قرارمیدهد و از دیدگاه علوم رفتاری و روانشناختی نیز به آن میپردازد و پس از ذکر شواهدی از اهمیت یافتن روز افزون و تلاش های انجام شدهبرای عملیاتی کردن آن اصول در کاربردهای آموزشی روز ، در قالب آن اصول میکوشد و در خاتمه پیشنهادهایی به منظور ارتباط بیشتر حرفهو آموزش در مهارتهای اجتماعی طراحی معماری ، ارائه میدهد.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، استاد و شاگردی ، آموزش معماری ………