بررسی اجزاء محدود ستون محصور در ژئوتکستایل در سازه ها

یکی از راه های افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست در خاک های سست استفاده از ستون سنگی می باشد. در این مقاله نقش استفاده از ژئوتکستایل پیرامون ستون سنگی با مقایسه تقویت نشده و تقویت شده با ژئوتکستایل جهت استفاده در ستون های پل ها بررسی گردیده است. این مقالیه با استفاده از مدل عددی در نرم افزار ABAQUS صورت گرفته است. مدلسازی مورد نظر بصورت سه بعدی، بر مبنای روش اجزاء محدود انجام گردیده است. مطالعات نشان داد که بکارگیری ژئوتکستایل تاثیر بسزایی در بهبود ظرفیت باربری وکاهش نشست خاک دارد. از آنجا که شعاع و عمق ستون از جمله پارامترهای تاثیرگذار در رفتار آن می باشد، در مرحله بعد نقش این پارامترها نیز بصورت عددی بررسی گردیده است.

کلیدواژه ها:

اجزاء محدود ، شعاع ستون سنگی ، عمق ستون ، ژئوتکستایل ، سازه