اثر بخشی روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده، افکار خودکشی ، خودکارآمدی و عزت نفس در بیماران دچار سوختگی شهر مشهد در سال 1398

مقدمه و هدف : سوختگی یکی از حوادث آسیب زایی است که باعث ناراحتی های روانی در افراد می شود و تمام جنبه های زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد مطالعات نشان می دهد که فرد سوخته شده چالش جسمی و روانی عظیمی را درپیش خواهد داشت. افراد آسیب دیده بعد از سوختگی در برقراری ارتباط با دیگران و روابط اجتماعی دچار مشکلاتی می شوند. این مسئله بر زندگی این افراد تاثیرخواهد گذاشت و آن ها را از لحاظ شلامت روان آسیب پذیر می سازد هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده ،افکار خودکشی ، خودکارآمدی و عزت نفس در بیماران دچار سوختگی شهر مشهد در سال 1398 بود . روش ها : پژوهش از نوع تجربی، همراه با پیش آزمون، پس آزمون با گروه شاهد انجام گرفت . نمونه گیری به صورت در دسترس هدفمند انجام شده است. به این منظور از بین بیماران با سن 20 تا 50 سال بستری در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند، 50 نفر به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شده و در دو گروه 25 نفری مورد و شاهد قرارگرفتند. برای اندازه گیری مولفه های پژوهش از مقیاس خودکارآمدی شوارزر و جروسالم ( 1995 ) ، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت ( 1967 )، پرسشنامه افکار خودکشی بک ( 1999 ) و استرس ادراک شده (PSS) کوهن و همکاران ( 1983 ) استفاده شده است . نتایج : تحلیل کواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نمرات خودکارآمدی، عزت نفس، افکار خودکشی و استرس ادراک شده بیماران با سن 20 تا 50 سال مبتلا به سوانح سوختگی بستری تاثیر معناداری داشته است (P<0/05) نتیجه گیری : نتایج حاصل از پژوهش نشان داد با توجه به موثر بودن درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از این رو می توان از این روش درمانی برای کمک به بیماران مبتلا به سوانح سوختگی و بهبود اوضاع روانی آن ها استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، افکار خودکشی ، خودکارآمدی ، عزت نفس ، استرس ادراک شده ، سوختگی