گونه های طنز تمثیلی در حدیقه سنایی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 660

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PLLJ-11-41_005

تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1398

چکیده مقاله:

در ادبیات عرفانی زبان تمثیل یکی از محوری­ترین راه­ها برای بیان مقصود است و پرداختن به  داستان­ها و روایات ملموس با زندگی اجتماعی انسان­ها، فهم زبان عرفانی را آسان­تر می­کند. سنایی را می­توان نخستین شاعری دانست که در قالب مثنوی، طنز را به خدمت عرفان گرفته و آموزه­های عرفانی و اخلاقی را با چندین شگرد طنز درآمیخته است و در حکایات و جز آن به کار بسته است. بنابراین طنز صوفیانه سنایی، بیشتر جنبه تمثیلی و روایی دارد. بر اساس مطالعه پیش­رو می­توان گفت که طنز در زبان سنایی شیوه­ای برجسته در بیان است که به شکلی گسترده و در اشکال مختلفی به کار گرفته شده است. در این پژوهش تحلیلی توصیفی بعد از پرداختن به طنز تمثیلی، نمونه­های مختلف طنز تمثیلی در اشعار سنایی بررسی شده و به دست آمد که عناوین طنزهای تمثیلی سنایی - که بیشتر از نوع روایی و حکایتی هستند- از لحاظ محتوایی، شامل طنز تمثیلی اجتماعی، اخلاقی، دینی و صوفیانه­اند و قهرمان حکایات وی را، هر دو شخصیت­ انسانی و حیوانی تشکیل می­دهند.

نویسندگان

معصومه موسی زاده

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر; ایران

مریم محمدزاده

استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر- ایران

رامین صادقی نژاد

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • الف- کتاب: ...
  • قرآن کریم. ...
  • آرین­پور، یحیی، 1354، از صبا تا نیما، جلد دوم، تهران: ...
  • اخوت، احمد، 1371، نشانه­شناسی مطایبه، اصفهان: نشر فردا. ...
  • بهزادی اندوهجردی، حسین، 1383، طنزپردازان ایران از آغاز تا پایان ...
  • ............................، 1378، طنز و طنزپردازی در ایران (پژوهشی در ادبیات ...
  • پناهی سمنانی، محمداحمد، 1369، شعر کار در ادب فارسی، تهران: ...
  • حری، ابوالفضل، 1387، درباره طنز، تهران: سوره مهر. ...
  • حسینی کازرونی، سید احمد،1395، (پژوهش در ادبیات غیر جد فارسی) ...
  • حکیمی، محمود، 1372، لطیفه­های سیاسی، جلد اول، تهران: خرم. ...
  • حلبی، علی­اصغر، 1377، طنز و شوخ­طبعی در ایران و جهان ...
  • ......................، 1364، مقدمه­ای بر طنز و شوخ­طبعی در ایران، تهران: ...
  • زرقانی، مهدی، 1381، زلف عالم­سوز، تهران: روزگار. ...
  • زرین­کوب، عبدالحسین، 1367، جستجو در تصوف ایران، تهران: امیرکبیر. چ ...
  • ..................................، 1381، شعر بی­دروغ بی­نقاب، تهران: علمی. ...
  • سنایی، ابوالمجدود، 1382، حدیقه­الحقیقه و شریعه­الطریقه، تصحیح سید محمدتقی مدرس ...
  • ............................، 1388، دیوان، تصحیح سید محمدتقی مدرس رضوی، تهران: سنایی. ...
  • شفیعی کدکنی، محمدرضا، 1368، موسیقی شعر، تهران: آگه. چ دوم. ...
  • شمیسا، سیروس، 1376، انواع ادبی، تهران: فردوس. چ پنجم. ...
  • ........................، 1381، بیان و معانی، تهران: فردوس. چ هفتم. ...
  • صفا، ذبیح­اله، 1371، تاریخ ادبیات در ایران، جلد دوم، تهران: ...
  • عفیفی، رحیم، 1371، مثل­ها و حکمت­ها، تهران: سروش. ...
  • مک­کوئین، جان، 1389، تمثیل، ترجمه حسن افشار، تهران: مرکز. ...
  • میرصادقی، میمنت، 1373، واژه­نامه هنر شاعری، تهران: کتاب مهناز. ...
  • نیکوبخت، ناصر، 1380، هجو در شعر فارسی، تهران: دانشگاه تهران. ...
  • ب – پایان نامه، یا مقاله ها: ...
  • جورابیان، فرخنده، 1388، طنز در بوستان و گلستان سعدی، شوشتر: ...
  • حسن­جان­زاده کشتلی، محمدتقی، 1389، طبقه­بندی و تحلیل طنز در مثنوی­های ...
  • دری، زهرا و پگاه تاجیک، 1390، بررسی حکایات طنزآمیز حدیقه ...
  • شفایی سرمور، اعظم، 1388، مقایسه طنز در آثار عطار و ...
  • قدمنان، رزاق و مرتضی انصار، 1394، بررسی بیان تمثیلی و ...
  • نعمتی، زهرا، 1391، طنز در آثار سنایی ، پایان­نامه دانشگاه ...
  • نمایش کامل مراجع