بررسی اثر احساس تعلق به تکنولوژی بر تمایل به تسهیم تجربه با توجه به نقش متغیر میانجی کیفیت ارتباطی تجربه شده (مطالعه موردی: گردشگران شهر تفرش)

هدف از این پژوهش بررسی اثر احساس تعلق به تکنولوژی بر تمایل به تسهیم تجربه با توجه به نقش متغیر میانجی کیفیت ارتباطی تجربه شده می باشد. این پژوهش از نوع پژوهش های کمی و باهدف کاربردی و روش توصیفی، پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، گردشگران شهر تفرش می باشند. نمونه پژوهش بر اساس فرمول کوکران 384 نفر می باشد که از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه وو و چنگ است که بعد از تایید روایی و پایایی پرسشنامه، محقق پرسشنامه را در بین نمونه مورد نظر توزیع کرد. در این پژوهش به کمک آزمون تحلیل مسیر به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که به طور کلی متغیر میانجی کیفیت ارتباطی تجربه شده بر رابطه بین احساس تعلق به تکنولوژی و تمایل به تسهیم تجربه اثر معناداری دارد. همچنین 4 بعد احساس تعلق به تکنولوژی (شناخت تکنولوژی، وابستگی به تکنولوژی، تعلقات عاطفی و پیوندهای اجتماعی در تکنولوژی) بر اعتماد و رضایت تجربیات اثر معناداری دارد. بعلاوه معلوم شد که رضایت تجربیات بر اعتماد تجربیات و تمایل به تسهیم تجربه اثر معناداری دارد. اعتماد تجربیات نیز بر تمایل به تسهیم تجربه اثر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به تکنولوژی ، تمایل به تسهیم تجربه ، کیفیت ارتباطی تجربه شده ، گردشگری ، تفرش