کنکاشی درمفهوم پایداری در خانه های سنتی تبریز

فعالیت های نابهنجار معماری، شیوه های ساخت و ساز و سبک زندگی در بناهای متداول، سهم عمده ای در بروز بحران های مذکور داشته است. ازاین جهت، ابداع ایده ها و ا تخاذ راهکارهای موثر در بهبود وضع موجود، در راس اهداف برنامه های توسعه معماری قرار گرفته و مجموعه اندیشه ها و اقدامات مرتبط با این نوع معماری، با عنوان ((معماری پایدار)) شناخته شده است. زیرساخت ها همچنین عنصر اصلی برنامه در مبارزه با تغییرات آب و هوا و ترویج رشد و توسعه پایدار است. شناخت معماری سنتی ایران به عنوان جلوه ی کامل معماری پایدار حائز اهمیت است. در پژوهش حاضر تبریز به عنوان یکی از شهرهای مناطق سردسیر ایران مدنظر قرار گرفته، تا با ارائه راهکارهای طراحی معماری بتوان، فضای معماری همراه با آسایش و رفاه متناسب با فرهنگ برای انسان به وجود آورد. هدف از بررسی شرایط کلانشهر تبریز به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای واقع در اقلیم سرد و خشک ایران، بررسی ویژگی های طراحی کالبد بناها متناسب با این اقلیم است که نقش موثری در مباحث مربوط به معماری پایدار دارد. در این مقاله پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است و با درنظر داشتن اینکه در بخش های مختلف از ترجمه مولف از کتب و مقالات معتبر انگلیسی و از کتب و مقالات شایان توجه مجلات مرتبط با موضوع استفاده شده و از نوع توصیفی می باشد. غلبه بر شکافسرمایه گذاری زیرساخت ها با زیرساخت های پایدار و مقاوم می تواند مزایای متعددی داشته باشد و یک راه حل بسیار مناسب برای تامین نیازهای نسل فعلی و بدون به خطر انداختن امکانات نسل های آینده باشد. در نتیجه با رعایت اصول معماری و زیرساخت های پایدار که در خانه های سنتی تبریز می توان دید م ی توان از همه ی منابع صرفه جویی کرد و در عین حال خانه ها را می توان بیشتر با زیرساخت های پایدار توسعه داد.

کلیدواژه ها:

خانه های سنتی ، تبریز ، معماری پایدار ، توسعه پایدار