بررسی روانکاوانه شخصیت های رمان سهم من از منظر کارن هورنای

در میان رویکردهای گوناگون نقد و بررسی آثار ادبی که از ابتدای قرن بیستم شکل گرفت، نقد روانکاوانه آثار هنری و تحلیل متون ادبی از منظر روان شناسی این فرصت را به پژوهشگر می دهد تا در جهت کشف مسائل روان شناسی در آثارادبی گام بردارد براین اساس، مطالعه شخصیت های آثار ادبی با اهتمام به آنچه روان شناسان در نظر می گیرند ، می تواند پنجره ای در برابر دیدگان ما بگشاید و افق یافته های مان را در این زمینه را حد زیادی وسعت دهد تا با توسل به این رویکرد به شناخت هرچه ژرف تر متون ادبی پرداخت. از آنجایی که هدف این مقاله تحلیل شخصیت های رمان سهم من است. نگارنده باتوجه به نظریه های روانکاوانه کارن هورنای در زمینه های شخصیت و تیپ های مختلف به تحلیل محتوایی، شخصیت ها در این اثر، با عنایت به عنوان بیرونی و درونی خواهد پرداخت. کارن هورنای در آثار خود نحوه شکل گیری شخصیت مهرطلب، برتری طلب و عزلت طلب را درکودکی توضیح می دهد وآثار آن را بر شخصیت فرد در بزرگسالی بیان می کند و تاثیر محیط و تربیت کودک را روی ایجاد مشکلات روانی وتعاملات او در محیط می داند ومعتقد است در این راستا، افراد در موقعیت های مختلف واکنش های تقریبا یکسان و از پیش تعیین شده ای نشان می دهند. کارن هورنای سال ها روی این موضوعات تحقیق کرده است و باور دارد که بسیاری از رفتارها و چارچوب های شخصیتی فرد ناشی از نوع تعاملات فرد در کودکی و محیطی است که درآن بزرگ شده است. براین اساس، نگارنده با تطبیق نظریه روانکاوانه کارن هورنای بر رفتار شخصیت های سهم من ، براین باور است که عوامل نامساعد محیطی در دوران کودکی، تبعیض و تحقیر به شکل گیری روان رنجوری در شخصیت ها منجر شده است و هرکدام متناسب با روحیه خود، به تاکتیک مهرطلبی، عزلت طلبی و برتری طلبی متوسل شده اند. اضطراب و محیط از عوامل اصلی در تیپ سازی این اشخاص، دخیل بوده است. لذا این اشخاص بنا به اضطراب و شرایط محیط نامساعد خانوادگی هر کدام به تاکتیک دفاعی متوسل شدند.

کلیدواژه ها:

رمان سهم من ، کارن هورنای ، تحلیل روانکاوانه ، ادبیات فارسی