تاثیر نانوکود بیولوژیک و بیوچار بر محتوای ترکیبات فنلی شاخساره گیاه سرخارگلEchinacea purpurea L.

در چند دهه اخیر مصرف نهاده های شیمیایی در اراضی کشاورزی موجب مشکلات زیست محیطی از جمله آلودگی آبها و محیط زیست، صدمات اکولوژیکی، افت کیفیت محصولات کشاورزی و کاهش حاصل خیزی خاک گردیده است. بنابراین استفاده از نهاده هایی که علاوه بر تامین نیازهای غذایی گیاه، جنبه های اکولوژیکی سیستم را بهبود بخشد و مخاطرات محیطی را کاهش دهند، ضروری به نظر میرسد. استفاده از کودهای بیولوژیک و آلی نه تنها مقدار کاربرد کودهای شیمیایی را کاهش میدهد، بلکه به ذخیره انرژی و کاهش آلودگی محیط کمک خواهد نمود و باعث افزایش کیفیت و پایداری عملکرد به ویژه در تولید گیاهان دارویی خواهند شد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف نانوکود بیولوژیک (صفر، 1، 2 و 3 گرم در گلدان) و بیوچار (صفر، 1/25، 2/5، 5 و 10 گرم در گلدان) بر محتوای ترکیبات فنلی شاخساره گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از نانوکود بیولوژیک نسبت به بیوچار در افزایش محتوای ترکیبات فنلی شاخساره گیاه سرخارگل تاثیر بیشتری داشته است.

کلیدواژه ها:

نانوکود بیولوژیک ، بیوچار ، سرخارگل (Echinacea purpurea L.)