بررسی تاثیر استفاده از قارچ میکوریزا به عنوان کود زیستی بر عملکرد کیفی و کمی سویاGlycine max L.

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 345

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AFPICONF07_190

تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1398

چکیده مقاله:

یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستم های زراعی با هدف حذف یا کاهش قابل ملاحظه در مصرف نهاده های شیمیایی است. کودهای زیستی در مقایسه با کودهای شیمیایی ازمنافع اقتصادی و زیست محیطی فراوانی برخوردار هستند که علاوه بر صرفه اقتصادی باعث پایداری منابع خاک، حفظ توان تولید دردراز مدت و جلوگیری از آلودگی محیط زیست می شود. قارچ های میکوریزایی یکی از انواع کودهای زیستی بوده که دارای رابطه همزیستی با ریشه اغلب گیاهان زراعی می باشند و از طریق افزایش جذب عناصر غذایی مثل فسفر، نیتروژن و برخی عناصر کم مصرف، افزایش جذب آب، تولیدهورمون های گیاهی، کاهش تاثیر منفی تنش های محیطی و افزایش مقاومت در برابر عوامل بیماریزا، سبب بهبود در رشد و عملکرد گیاهان میزبان در سیستم های کشاورزی پایدار می شوند. [1] سویا یکی از دانه های روغنی سرشار از پروتئین است که هم اکنون از منابع اصلی روغن خوراکی در جهان به شمار می رود. بررسی اثرات استفاده از قارچ های میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا نشان داد که تیمار تلقیح قارچ میکوریزا آربوسکولار بر سویا رقم jk ، سبب افزایش وزن خشک ریشه، وزن خشک برگ، کلروفیلa ،کلروفیلb، درصد سبز اولیه ،درصد سبز نهایی، وزن خشک گیاهچه، محتوای کلروفیل برگ، شاخص بنیه گاهچه، وزن تک بوته، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد پتاسیم بذر نسبت به شاهد، خواهد شد. [2]

کلیدواژه ها:

سویا ، میکوریزا آربوسکولار ، فسفر ، عملکرد کمی و کیفی

نویسندگان

مینا احمدی

دانش آموخته گروه زراعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران

صدیقه علائی بخش

استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران