اثربخشی چشم انداز زمان بر افزایش رضایت از زندگی و کاهش اضطراب دانشجویان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی چشم انداز زمان بر افزایش رضایت از زندگی و کاهش اضطراب دانشجویان صورت گرفت. در این مطالعه که یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس ازمون با گروه کنترل بود، نمونه مورد مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای تعداد 30 نفر انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت درمان چشم انداز زمان قرار گرفت و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. در مرحله پس آزمون پرسشنامه های فوق روی هر دو گروه مجددا0 اجرا شد. روش جمع آوری دادهها بر اساس پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985 (و اضطراب بک و استیر (1990 (انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای پرسشنامه مذکور بالای 7.0 بهدست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی که شامل میانگین و انحراف استاندارد و استنباطی (آماره تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد درمان چشمانداز زمان بر افزایش رضایت از زندگی و کاهش اضطراب دانشجویان تاثیر معنی داری دارد؛ بنابراین بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان اظهار داشت که مشاوران و درمانگران می توانند از رویکرد چشم انداز زمان به عنوان روشی بسیار مفید و غنی در افزایش رضایت از زندگی و کاهش اضطراب دانشجویان در نظر بگیرند.