پارادایم های برندسازی: مبانی فکری، الگوهای رفتاری وتعارضات حرکت ساز

اززمان طرح مفهوم برند واستفاده ازآن به عنوان ابزاری موثردرمتمایز نمودن محصولات یک شرکت ازسایرشرکت ها هیچ کس حتی اینده پژوهان این حوزه نیز گمان نمی بردند که برندها تبدیل به شخصیتهایی مستقل فرهنگ پرور و هویت سازشوند باگذشت زمان برندها به تدریج درتعامل با محیط ضمن تاثیر پذیری ازمحیط برشاکله های فرهنگ مصرفی جامعه خود اثرگذاشتند و گاه درگذر ازفرهنگ مصرفی فرهنگ کل جامعه را متاثر نموده و به هویت یک جاامعه تبدیل شدند این مفهوم درطول تاریخ تحولات خود با چهارپارادایم اساسی شامل کلاسیک نوگرا، فرانوگرا و فرافرانوگرا روبرو بوده است که شناخت این پارادایم ها و اینکه برای دنیای رقابتی ا مروز می بایست کدام پاراداریم را چراغ راه شرکت کرد ازاهمیت زیادی برخوردار است این پارادایم ها درپیشرفته ترین نوع خود با ین ایده همراهند که برندها می بایست به جای تحکم برمصرف کننده به نجوای آنها پیش ازآنکه فریاد شود گوش سپرده و صرف آنکه نیازهای آ«ها را درحالتی متوسط براورده سازند نیازهایی را درمشتریان ایجادکنند که براورده کردن آنها تنها ازعهده آنها برمی اید درمقاله حاضر باتوجه به اهمیت این مسئله سعی شده است مبانی فکری موجود درهریک ازپارادایم ها ارای گردد و با بیان مزایای مستتر درپارادایم آخر شرکت های داخلی به تغییرسمت و سوی فعلی خودو انجام اقدامات لازم همچون شهروندی مسئول ترغیب شوند

کلیدواژه ها:

پارادایم های برندسازی ، کلاسیک ، نوگرا ، فرانوگرا ، فرافرانوگرا