اثربخشی آموزش گروهی مهارت های ارتباطی بر خودتمایز یافتگی زنان متاهل شهرستان داراب

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش میزان خودتمایزیافتگی زنان متاهل انجام شده است . طرح مورد استفاده ، نیمه آزمایشی از نوع پس آزمون پیش آزمون با گروه کنترل و دوره ی پیگیری بود . نمونه مورد مطالعه از بین زنان متاهل ،که به دلیل تعارضات زناشویی به مراکز مشاوره بهزیستی مراجعه کرده و نمره پایینی در پرسشنامه خودتمایزیافتگی بدست آورده بودند 33 نفر بطور تصادفی انتخاب شدند، آنها در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند . گروه آزمایش ،به مدت 2 ماه ، در 8 جلسه تحت آموزش مهارت های ارتباطی ،به صورتگروهی قرار گرفتند . در نهایت از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد . پس از گذشت یک ماه ، از هر دو گروه آزمون پیگیری به عمل آمد و نتیجه مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی به صورت گروهی بر افزایش خودتمایزیافتگی و مولفه های آن تاثیر معناداری داشته است و اثر آموزش براساس آزمون پیگیری انجام شده، پایدار مانده است. بنابراین آموزش مهارت های ارتباطی می تواند روش مناسبی برای افزایش خودتمایزیافتگی در زنان متاهل باشد .

کلیدواژه ها:

خودتمایزیافتگی ، مهارت های ارتباطی ، زنان متاهل