مقایسه عود و میزان درد بین دو روش جراحی باسینی و شولدایس در ترمیم هرنی اینگوینال در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابی طالب زاهدان در سال 93
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,321
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AMSMED19_292
تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: هرنی اینگوینال از شایع ترین بیماری های جراحی است که روش های متعددی برای ترمیم آن به کار می رود. با این حال هیچ یک از این روش ها تاکنون به عنوان روش ارجح معرفی نشده است. از این رو این مطالعه با هدف مقایسه عود و میزان درد بین دو روش جراحی باسینی و شولدایس در ترمیم هرنی اینگوینال در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب(ع) زاهدان در سال 93 به انجام رسید. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تحلیلی آینده نگر بر روی تمام افراد کاندید هرنی اینگوینال در سال 1393 که به بیمارستان علی ابن ابیطالب(ع) مراجعه و تحت جراحی هرنیورافی قرار گرفته به انجام رسید. 60 بیمار دارای شرایط مطالعه با روش تصادفی بلوک بندی انتخاب شده و بعد از اثبات هرنی اینگوینال توسط سونوگرافی یا جراح به دو گروه به صورت تصادفی تقسیم شدند. 30 بیمار به روش باسینی و 30 بیمار به روش شولدایس جراحی و به مدت 12 ماه پیگیری شدند.سپس اطلاعات مربوط به هر بیمار شامل سن، جنس، روش جراحی، میزان درد، عود و یک طرفه یا دو طرفه بودن هرنی ثبت گردید. اطلاعات بیماران مربوطه توسط نرم افزار spss نسخه16 از نظردرصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و با آزمون های T-test و Chi-square آنالیز گردید. سطح معنا داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: 90درصد بیماران مرد(54نفر) و 10درصد زن(6نفر) بودند. میانگین سنی بیماران در گروه باسینی 11/14±36/ 42 سال و در گروه شولدایس 11/83±43/76 سال بود. همچنین در روش باسینی 93/3درصد (28نفر) هرنی یک طرفه و 6.7 درصد ( 2نفر) هرنی دو طرفه و در روش شولدایس 100درصد بیماران دارای هرنی یک طرفه بودند. در 6 و 24 ساعت اول پس از جراحیبین دو گروه مورد مطالعه از نظر میزان درد(باسینی به ترتیب 2/20±5/20و1/92±4/13، شولدایس به ترتیب 2/56±5/53 و 1/76±3/93) تفاوت معناداری وجود نداشت(به ترتیب P=0/59 و P=0/67). در طی 12 ماه پیگیری تفاوت معنی داری در میزان عود دو گروه مطالعه وجود نداشت ( P=0/35). نتیجه گیری: هر دو روش جراحی باسینی و شولدایس عوارض و نیز عود تقریبا یکسان دارند. با این حال با توجه به کم هزینه بودن روش باسینی این روش ممکن است جهت ترمیم هرنی اینگوینال در کشورهای کمتر توسعه یافته مناسب تر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد بهنام پور
دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
علیرضا خزاعی
استادیار، متخصص جراحی عمومی، گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
رضا علیزاده
دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران