بررسی وضعیت آلودگی میکروبی ( آنتروکوک روده ای، توتال کلی فرم و کلی فرم گرماپای ) شناگاه های طبیعی شهرستان بهشهر در سال 1397

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 535

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_225

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: شناگاه های طبیعی همچون دریاها همیشه در معرض انواع آلودگی ها قرار دارند. نکته حائز اهمیت در ارتباط با شناگاه ها این است که آلودگی های میکروبی به ویژه با منشا انسانی و حتی در برخی موارد مواد زاید جامد شهری و شیرابه ناشی از آن بدون هیچ کنترلی از طریق رودخانه ها وارد دریا شده و شناگاه ها را به طور قابل توجهی آلوده می کند. پاتوژن های فرصت طلب نظیر باکتری ها، از مهم ترین آلاینده های میکروبی می باشند، که در میان آنها می توان به کلیفرم های کل (اشرشیا، کلبسیلا، سیتروباکتر و انتروباکتر)، کلیفرم های مدفوعی، سودوموناس آئروژنوزا، استرپتوکوکوس فیکالیس، کلستریدیوم پرفرنژنس و آئروموناس هیدروفیلا اشاره کرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی وضعیت آلودگی میکروبی ( آنتروکوک روده ای، توتال کلی فرم و کلی فرم گرماپای ) آب شناگاه های طبیعی شهرستان بهشهر بوده است. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده و روش نمونه گیری به صورت سرشماری، و با توجه به کم بودن تعداد شناگاه های طبیعی موجود، هر سه شناگاه به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده در این مطالعه با استفاده از نرم افزارهای EXCEL و SPSS مورد بررسی و آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: براساس یافته ها، به طور کلی از نظر پارامتر کلیفرم های کل 22 / 22 % نمونه ها، از نظر پارامتر کلیفرم های گرماپای 11 / 11 % نمونه ها و از نظر آنتروکوک روده ای نیز 11 / 11 % نمونه ها، بالاتر از حد مجاز بوده اند. نتیجه: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در بعضی از شناگاه ها، شاخص آلودگی از حد مجاز تعیین شده بیشتر بوده و در وضعیت نامطلوبی قرار دارد و خطر بیماری برای شناگران وجود دارد. از آنجایی که گندزدایی شناگاه های طبیعی برای نابودی کامل آلودگی میکروبی عملی نمی باشد، پیشنهاد می شود مسئولین مرتبط با سالم سازی دریا با همکاری مرکز بهداشت نسبت به کاهش مقدار آلودگی آب شناگاه ها با استفاده از پخش محلول پرکلرین با غلظت های مناسب، روی آب اقدام نمایند تا مقدار آلودگی میکروبی آب سواحل در محدوده ی شنا به حد قابل قبولی کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مرتضی کهن سال

کارشناس بهداشت حرفه ای شبکه بهداشت و درمان شهرستان بهشهر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

رمضانعلی دیانتی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

سیده مریم حمزه بریجانی

کارشناس بهداشت محیط، شبکه بهداشت و درمان بهشهر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران