جامعه شناسی، دانش قومی، مدیریت بدن و ورزش

جامعه شناسی ورزش با پارامترهایی چون بسیج منابع انسانی و مالی، تشکیلات سازمان یافته، گسترش روابط بین الملل، نوعی سرگرمی و تفریح رسانه ای، ارتقای آگاهی محوری، سلامت روانی و جسمی، افزایش اعتماد ،رشد توریسم، تخلیه هیجانات و انفعالات روحی، پرورش اخلاق انسانی و اجتماعی و... رابطه دارد. دانش قومی به طور کلی ترکیبی از مدل نظری و روش علمی است که آمیزه ای از مفهوم فرهنگ انسانی و روش تحلیل سیستم های فرهنگی خاص را در بر دارد . در این باره باید گفت که اساس این چارچوب بر پایه ی این اصل قرار دارد که فرهنگ یک آگاهی و دانش است ، دانشی که با اعضای یک جامعه ی خاص ، آنرا سهیم می شویم . هدف پژوهشگر دانش قومی مطالعه ی یک فرهنگ است برای گرفتن و ضبط کردن دامنه های آگاهی و فهمیدن اینکه چگونه اعضای جامعه ی مورد بررسی ، واقعیت یا بخشی از واقعیت را می فهمند ( به طور مثال ورزش ). بدن به عنوان اصل سامان دهنده عمل میکند و با تمام انرژیهایی که تولید میکند منجر به ساماندهی جمعیتها میشود، همچنین میتواند به درونمایه ی عملیات سیاسی و اقتصادی بدل شود که از این طریق به تولیدمثل و یا جلوگیری از آن بیانجامد. بدن در فرایند رشد مدنیت نیز تقریبا0 نظم مییابد و تابوها و بی اعتنایی های جسمی ساخته میشود تا بدن به نظم و قاعده درآید. روش تحقیق در این پزوهش کیفی است و به بررسی نظریه های جامعه شناختی موثر بر ورزش می پردازد .

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی ورزش ، دانش قومی ، مدیریت بدنی