تاثیر روانشناسی مثبت گرا بر رابطه هوش معنوی با رهبری اخلاقی مدیران دستگاه های اجرای شهر کرمان

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر روانشناسی مثبت گرا بر رابطه هوش معنوی با رهبری اخلاقی مدیران دستگاههای اجرای شهر کرمان انجام شد. برای این منظور تعداد 229 نفر نمونه به صورت تصادفی طبقه ای از بین مدیران شهر کرمان انتخاب شده و پرسشنامه های تحقیق در اختیارشان قرار گرفت . روش تحقیق همبستگی و روش تحلیل استفاده از معادلات ساختاری بانرم افزار pls انتخاب شد . ابزارهای تحقیق عبارتند از پرسشنامه هوش معنو ی کینگ،پرسشنامه رهبری اخلاقی براون و همکاران و پرسشنامه روانشناسی مثبت گرا، برگرفته از سوندار و همکاران . روایی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل معاد ت ساختار ی به تایید رسید . نتایج نشان داد که مدل پژوهش مدلی همگن است متغیرهای آشکار از روایی و پایایی کافی برخوردار هستند . مقدارضریب تعیین رهبری اخلاقی در حالت بدون میانجی و تعدیلگر و همچنین باحضور معنی دار گزارش شد . آماره سوبل و ضرایب مسیر با حضور متغیر میانجی در تاثیر هوش معنوی بر رهبری اخلاقی نیز معنی دار است، لذا متغیر روانشناسی مثبت گرا در تاثیر بین هوش معنوی بر رهبری اخلاقی، نقش میانجی دارد . از آن جا که تاثیر هوش معنوی بر رهبری اخلاقی هم به صورت مستقیم و هم با حضور متغیر میانجی روانشناسی مثبت گرا معنادار گزارش شد، می توان اینطور نتیجه گرفت که متغیر روان شناسی مثبت گرا یک متغیر میانجی است.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، رهبری اخلاقی ، روانشناسی مثبت گرا.