بررسی اثر امولسیفایر بر عملکرد میکروسرفیسینگ در آزمایشات زمان اختلاط و چسبندگی

میکروسرفسینگ مخلوطی از قیرهای امولسیونی اصلاح شده با پلیمر، مصالح سنگی با شکستگی صددرصد، آب و افزودنی های دیگر می باشد. قیر امولسیون یکی از اجزاء مهم مخلوط های میکروسرفیسینگ است که ویژگی های آن در عملکرد مخلوط بسیار تاثیر گذار است. قیر امولسیون از سه جزء اصلی تشکیل شده است: قیر، آب و امولسیفایر. امولسیفایرها باعث ایجاد بارهای همنام در سطح قیر می شوند که نیروی دافعه ناشی از این بارها مانع به هم پیوستن ذرات قیر در امولسیون می شود. در این پژوهش تلاش شده تا تاثیرات نوع و درصد امولسیفایر بر روی عملکرد زمان اختلاط ترکیبات میکروسرفیسینگ و چسبندگی آن و زمان بازگشایی ترافیک بر روی جاده بررسی شود. به این منظور نمونه های میکروسرفیسینگ با دو نوع امولسیفایر Stabiram و Solvay و سه مقدار متفاوت امولسیفایر 0٫9، 1٫2 و 1٫5 درصد و سه مقدار متفاوت قیر 8، 10 و 12 درصد ساخته شد و پس از آن آزمایشات زمان اختلاط و چسبندگی بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار امولسیفایر و نوع آن تاثیر بسیاری بر عملکرد مخلوط میکروسرفیسینگ دارد. همچنین نتایج نشان داد که در مجموع به طور میانگین زمان اختلاط برای نمونه های Solvay 47٫06 درصد (80 ثانیه بیشتر از Stabiram است. در مجموع به طور میانگین زمان رسیدن به چسبندگی لازم برای نمونه های Stabiram 9 , 14 درصد (0٫34 ساعت) بیشتر از Solvay است.

کلیدواژه ها:

میکروسرفیسینگ ، امولسیفایر ، امولسیون ، زمان اختلاط ، چسبندگی