مقایسه آماری آتش‌سوزی های اماکن حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای در مراکز سه استان کشور

آتش‌سوزی حادثه ناخوشایندی است که می‌تواند در زمان کوتاهی علاوه بر وارد نمودن خسارات مالی و از بین رفتن سرمایه‌ها سبب آسیب‌های انسانی گردد. آمارهای منتشره گویای این مطلب است که آتش‌سوزی ها سالیان میلیاردها دلار خسارت مستقیم و غیرمستقیم به بار می‌آورد این درحالی است که حدود یک سوم حریق ها در محیط‌های کاری اتفاق می‌افتد . در مقاله حاضر نتایج سه پژوهش مجزا مربوط به بررسی حوادث آتش‌سوزی در شهرهای مشهد، تبریز و همدان در سال‌های 76 تا 79 بود که توسط نویسندگان انجام و مقاله حاضر از نتایج آن‌ها به صورت تحلیلی و مقایسه‌ای تدوین شده است. نتایج این تحقیقات نشان داد که از پل آمارهای سالیانه آتش‌سوزی (2٬764 فقره)، 49/7 % در اماکن حرفه‌ای و صنعتی، 27/3% مربوط به اماکن مسکونی و 23% مربوط به سایر اماکن بوده است. آمار منتشره توسط ستاد هماهنگی امور ایمنی و آتش‌نشانی وزارت کشور نیز نشان داده است که در سال 1٬376 از کل آتش‌سوزی ها (38٬076 فقره) 30/5% مربوط به اماکن حرفه‌ای و صنعتی، 35/5% مربوط به اماکن مسکونی و 34% مربوط به سایر اماکن بوده است. نتایج تحقیق همچنین نشان داد که در سه شهر مورد مطالعه بیشترین آمار آتش‌سوزی در تابستان (تیر و مرداد) بوده است. افزایش تعداد مسافرین جمع‌آوری محصولات کشاورزی و تعطیلات مدارس می‌تواند از علل بالا بودن آمار حریق در فصل تابستان باشد. مقایسه آتش‌سوزی ها نشان داد که 86% از علل حریق ها مربوط به خطای انسانی بوده است . نتایج همچنین نشان داد که نرخ بروز آتش‌سوزی ها در هر 100٬000 نفر جمعیت به ترتیب در همدان 53 در تدریس 65 و در مشهد 93 بوده است که آمار مشهد حدود 1/5 برابر بیشتر از شهرهای دیگر را نشان داده است و علل مهم آن تراکم جمعیت و ایجاد شرایط غیر ایمن به ویژه در فصل تابستان بوده است. نتیجه نهایی اینکه با توجه به آمار آتش‌سوزی ها به جهت پیشگیری از بروز آن‌ها بایستی برنامه‌های مدون آموزشی و نظارتی در سطح کشور خصوصاً شهرهای زیارتی و سیاحتی به طور منظم و هدفمند برای گروه‌های هدف خصوصاً شاغلین اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

آتش‌سوزی ، حریق ، اماکن حرفه‌ای ، اماکن صنعتی