بررسی تاثیر نوع واریته و جداکشت بر روی باززایی در سیب زمینی

سیب زمینی یکی از گیاهان زراعی مهم از نظر اقتصادی و غذایی است. اصلاح ژنتیکی سیب زمینی با روش های سنتی بسیارمشکل و گاهی غیرممکن است. بیوتکنولوژی و کشت بافت گیاهی یک روش مطلوب برای انتقال ژن به گیاهان با استفاده ازآگروباکتریوم میباشد. هدف از این مطالعه دستیابی به یک سیستم تولید شاخساره جهت انجام مطالعات مهندسی ژنتیک در اقامکشت شده در ایران است. نتایج حاصل از تجزیه واریانس تعداد شاخساره نشان داد که اثرات اصلی واریته، نوع جداکشت (برگ،دمبرگ و میان گره) و اثر متقابل جداکشت x واریتها ختلاف معنی داری دارند. بیشترین میزان تولید شاخساره در واریته دزیره و سپس در واریته های مارفونا و آگریا بوده است.در واریته ها بین جداکشت ها اختلاف معنی داری وجود داشت و جداکشت برگ بیشترین میزان تولید شاخساره را داشت.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، کشت بافت ، جداکشت ، باززایی