نماز، سلامت روان و تاب آوری در نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نماز با سلامت روان و تاب آوری نوجوانان بود. از میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان قدس 100 نفر 50) نفر دختر و 50 نفر پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. مقیاس سلامت روان GHQ28 گلدبرگ و هیلر و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون و همچنین پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسی انجام فریضه نماز اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که نماز با سلامت روان و تابآوری رابطه معناداری ندارد. به نظر می رسد لازم است متغیرهای دیگر مرتبط با نماز در این سن مورد بررسی قرار گیرد و راهکارهایی جهت ایجاد تاثیر مثبت نماز بر سلامت روان نوجوانان به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

نماز ، سلامت روان ، تاب آوری ، نوجوانان