توسعه شهری دانش بنیان: یک تحلیل سیستمی

در عصر فراصنعتی یکی از ارکان پیشرفت و توسعه پایدار در هر کشوری گسترش تفکر دانش محوری است. ویژگیهای جدید اقتصاد جهانی، بویژه تنوع و تغییرات سریع در بازارها و افزایش عدم اطمینان در کسب و کارها که حاصل پیشرفت فناوری است، موجب شده تا اهمیت سرمایه های دانشی برای خلق ثروت افزایش یابد. در این شرایط دانش به عنوان نیروی پیشران رشد اقتصادی، جایگزین سرمایه فیزیکی شده است و بستر تحقق آن در شهرهای دانشمحور فراهم میشود. گسترش دانش محوری در عرصه های گوناگون اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شهر مستلزم طراحی و برنامه ریزی است و توجه به عناصر کلیدی فناوری، نوآوری و کارآفرینی عوامل موثر بر رشد و توسعه آن قلمداد میگردد. از اینرو دانش، عنصر کلیدی در رونق اقتصادی بوده و دانش آفرینی تنها راه موفقیت در صحنه های رقابت بین المللی است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل و عناصر توسعه شهری دانش بنیان و تعیین روابط پویا بین آنها انجام شده است تا چهارچوبی مناسب برای توسعه شهری دانش بنیان فراهم شود. نوع پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز با بهره گیری از تحلیل اسنادی جمع آوری شده است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش نخست با مرور متون تخصصی عوامل و اجزای توسعه شهری دانش بنیان استخراج شده سپس به منظور تعیین روابط بین آنها از متدولوژی پویایی شناسی سیستمی استفاده شدهاست. بر اساس نتایج پژوهش مدل تحلیل دینامیکی توسعه شهری دانشبنیان مشتمل بر زیرسیستم های اصلی آموزش، فناوری اطلاعات و ارتباطات و نوآوری و کارآفرینی میباشد که در قالب حلقه های علیی و بازخوردی روابط کارکردی را بصورت نظام مند تبیین می نماید.

کلیدواژه ها:

دانش بنیان ، اقتصاد دانشبنیان ، توسعه شهری دانش بنیان ، پویایی شناسی سیستم.