تحلیل و بررسی زبان بدن در خودنگاره های عکاسان پست مدرن

روان شناسان زبان بدن را بسیار مهم تر از زبان گفتاری می دانند و ادعا می کنند که رابطه دو نفر، بیش از 55 درصد معانی به شکل غیرکلامی ردوبدل می شوند. خودنگاره نیز تصویری است که هنرمند از خودش ترسیم می کند و به عبارتی، بیانیه شخص هنرمند است. اولین نمونه های خودنگاره از حوالی قرن 14 شروع شدند و تاکنون ادامه دارند. عکاس ها نیز علاقه بیشتری برای بیان شرح حال خود و اینکه میل دارد چگونه جلوه کنند، نشان می دهند. در این پژوهش که از نوع کیفی و توصیفی است سعی شده تا زبان بدن در خودنگاره چند عکاس ایرانی بررسی شود.

کلیدواژه ها:

زبان بدن ، خودنگاره ، پست مدرن ، عکاسی پست مدرن