بررسی تاب آوری تحصیلی و امید به تحصیل در دانشجویان خوابگاهی رشته های علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

مقدمه: تاب آوری تحصیلی نشاهنده توانایی قدرت تحمل، سازگاری و سطوح بالای انگیزش و عملکرد دانشجویان علی رغم حوادث و شرایط استرس زایی است که در طول تحصیل با آن مواجهه اند که عامل موثری در امید به تحصیل نیز به شمار می آید. هدف از این مطالعه بررسی تاب آوری تحصیلی و امید به تحصیل در دانشجویان خوابگاهی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی سمنان است.روش تحقیق: این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی در سال 1397 بر روی 150 نفر از دانشجویان انجام شد. شرایط ورود نمونه ها به مطالعه عبارت بودند از: حداقل دانشجوی مقطع کارشناسی پیوسته و ساکن در خوابگاه. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد تاب آوری تحصیلی در 3 زیرمقیاس و امید به تحصیل در 4 زیرمقیاس بود. انتخاب نمونه ها به روش تصادفی بود و پرسشنامه ها به روش نیمه نظارتی مستقل در خوابگاهها تکمیل گردیدند. داده های جمع آوری شده توسط آزمون های توصیفی (درصد، میانگین) و تحلیلی (آزمون t-مستقل، آنالیز واریانس و همبستگی) نرم افزار Spss آنالیز شدند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان شرکت کننده در مطالعه برابر با 53/1 6/20 بود. بیشترین نمونه ها با 5/41% در سال دوم دانشگاه مشغول به تحصیل بودند. همچنین میانگین نمره تاب آوری تحصیلی و امید به تحصیل به ترتیب برابر با 38/11 01/107 و 96/14 65/93 بود که در این میان 15% و 5% از نمونه ها پایین تر از نمره میانگین جای گرفتند. دراین مطالعه نمره تاب آوری تحصیلی و امید به تحصیل از ارتباط کاملا معناداری برخوردار بودند (P-value<0.001). همچنین ارتباط معناداری بین تاب آوری تحصیلی و محل زندگی (شهر، روستا) و درآمد خانواده وجود داشت (P-value<0.05). ضمن آنکه ارتباط معنادار مشابهی بین امید به تحصیل و درآمد خانواده و سال های تحصیلی سپری شده نشان داده شد. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، استمرار وضعیت موجود با افزایش ترم های تحصیلی دانشجویان می تواند منجر به نزول نمره میانگین به صدک های پایین تر تاب آوری و امید به تحصیل گردد. لذا برای پیشگیری و کاهش این خطر بالقوه، انجام مطالعات بیشتر و در نظر گرفتن اقدامات کنترلی مناسب ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

دانشجو ، تاب آوری تحصیلی ، امید به تحصیل ، علوم بهداشتی ، خوابگاه