اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی آسیب شناختی زنان متقاضی طلاق باعلایم اختلال اضطراب فراگیر(GAD)

مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر یکی از مشکلات روان شناختی زنان متقاضی طلاق می باشد نقش نگرانی در پیشبینی علایم آن از اهمیت خاصی برخوردار است، ازین رو هدف پژوهش حاضر نیز بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی آسیب شناختی زنان متقاضی طلاق با علایم اختلال اضطراب فراگیر میباشد. روش: پژوهش حاضر ازنوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. به دین منظور از بین زنان مراجعه کننده متقاضی طلاق مراکز مشاوره شهرستان ارومیه، تعداد 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(20 نفر) و کنترل(20نفر) جایگزین شدند و با انجام پیش آزمون، به آزمون نگرانی آسیب شناختی پنسیلوانیا دادند. سپس گروه آزمایشی به مدت 14 جلسه 60 دقیقهای پروتکل درمان شناختی رفتاری را تجربه نمودند، این درحالی بود که گروه کنترل هیچگونه مداخله ای را تجربه نکردند. شرکت کنندگان ده روز بعد از آخرین جل سه مداخله، مجددا0 به آزمون نگرانی آ سیب شناختی پن سیلوانیا به عنوان پس آزمون پا سخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون کواریانس تحلیل شد. یافته ها: نشان داد که درمان شناختی و رفتاری در بهبود نگرانی و کاهش علایم اختلال ا ضطراب فراگیر زنان متقا ضی طلاق اثر مثبت و معنی داری دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حکایت ازآن دارد که مداخله شناختی و رفتاری میتواند به عنوان رویکردی موثر و کارآمد در زمینه کاهش علایم اختلال اضطراب فراگیر5 زنان متقاضی طلاق و هم چنین زنان مطلقه به کار رود.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب فراگیر ، عدم تحمل بلا تکلیفی ، طلاق.