اختلال نظم اجتماعی کلان، زمینه ساز طلاق

یکی از شاخصهای آسیبشناسی خانواده آمارهای ازدواج و طلاق است. جامعه ایران در سالهای اخیر شاهد افزایش آمار طلاق نسبت به ازدواج بوده است که این مسئله ضرورت و اهمیت بررسی طلاق از منظرهای گوناگون را روشن می سازد. پژوهشهای مختلف با استفاده از نظریات گوناگون روانشناسی و جامعه شناسی به تبیین عوامل موثر بر طلاق پرداخته اند؛ نظریه نظم چلبی نیز یکی از نظریات مورد استفاده در پژوهشهای حوزه آسیب شناسی خانواده از جمله طلاق است که بر اساس آن اختلال نظم اجتماعی در سطح خرد (خانواده) به عنوان عامل طلاق در نظر گرفته شده است. اما هدف مقاله حاضر پرداختن به نقش اختلال نظم اجتماعی در سطح کلان (جامعه) در وقوع و افزایش طلاق است. این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه ای به شیوه تحلیلی بر مبنای نظریه نظم چلبی انجام شده است و به تشریح نقش اختلال نظم اجتماعی کلان در ایجاد و افزایش طلاق پرداخته است. مقاله حاضر با تکیه بر نظریه نظم چلبی، که بر اساس آن نظم اجتماعی در سطح کلان با چهار مسئله اختلال هنجاری، اختلال نمادی، اختلال رابطه ای و اختلال توزیعی مواجه است، اختلال نظم اجتماعی کلان را زمینه ساز طلاق دانسته است و به تشریح نقش اختلال هنجاری در اشکال قطبی شدن هنجاری، تضاد هنجاری، ناپایداری هنجاری، ضعف هنجاری و بی هنجاری، اختلال نمادی، اختلال رابطه ای در ابعاد همکاری اجتماعی، حمایت اجتماعی، پیوند اجتماعی و مودت اجتماعی، و نیز اختلال توزیعی شامل نابرابری موضعی، نابرابری بیرونی، نابرابری بخشی و نابرابری فضایی در ایجاد طلاق پرداخته است. نتایج پژوهش، ضرورت توجه به عوامل کلان را در تدوین سیاستها و برنامه های کاهش طلاق روشن می سازد. همچنین توجه به عوامل زمینه ساز اختلال در نظم اجتماعی کلان در مرحله همسرگزینی و به بیانی در نظر گرفتن عواملی که منجر به اختلال هنجاری، نمادی و رابطه ای در خانواده میشود، میتواند در پیشگیری از طلاق موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

طلاق ، نظم کلان ، اختلال ، نظریه چلبی