پایش جزایر حرارتی شهری با استفاده از سنجش از دور ماهواره ای منطقه مورد مطالعه: شهر شیراز

امروزه با توسعه صنعتی شهرها و رشد روزافزون جمعیت، فضاهای سبز و پوشش های گیاهی جای خود را به ساختمان ها و بناهای شهری داده اندو این توسعه و رشد مناطق شهری، افزایش دمای شهرها و تولید جزایر حرارتی شهری را به دبال خواهد داشت. لذا در این تحقیق به بررسی نحوه تشکیل جزایر حرارتی شهر شیراز بعنوان مرکزی استان فارس و یکی از کلان شهرهای کشور پرداخته ایم. برای انجام این تحقیق از تصاویر سنجنده OLI/TIRS و ETM+ ماهواره لندست استفاده گردیده است. تصاوری مربوط به چهار فصل سال 2015 می باشد. با استفاده از این تصاویر نقش تغییرات پوشش های مختلف سطح زمین و کاربری های اراضی شهری بر روی مکان تشکیل جزایر حرارتی و میزان شدت آنها مشخص شده است. جهت برآورد جزایر حرارتی، دمای سطح زمین، NDVI و میزان گسیل مندی، از دو روش معادله چلانک و الگوریتم تک کاناله استفاده شده است. نتایح بدست آمده از این تحقیق بیانگر این است که سطوح بایر فاقد پوشش گیاهی در حاشیه شهر بالاترین دما را ارند و سردترین جزایر حرارتی متعلق به پوشش های گیاهی می باشدو همچنین شاهد تغییرات الگوی دمایی در فصل سرد سال نسبت به فصل گرم سال می باشیم. البته در بازه زمانی تحقیق کانون اصلی جزایر حرارتی در محدوه فرودگاه شهید دستغیب شیراز حفظ شده و در اطراف آن جزایر جدیدی نیز بعضا شکل گرفته است.

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، دمای سطح زمین ، جزایر حرارتی شهری ، شاخص نرمال شده پوشش گیاهی ، دمای روشنایی