مدلسازی و بررسی توان تولیدی نیروگاه دودکش خورشیدی در شهرهای مختلف ایران

نیروگاه دودکش خورشیدی که از فناوری ساده ای برای تولید برق استفاده میکند، از سه ساختار کلکتور، برج و توربین تشکیل شده است. این نیروگاه با بهره مندی از خاصیت دودکشی، انرژی خورشیدی را به انرژی جنبشی هوا و سپس، در قسمت توربین متصل به ژنراتور، به انرژی الکتریکی تبدیل مینماید. هرچند که هزینه اولیه این نیروگاه زیاد میباشد، به دلیل عدم بهره گیری از آب و استهلاک کم، استفاده از آن مورد توجه قرارگرفته و مطالعات زیادی در این راستا انجام شده است. یکی از سوال های مهم و جالب توجه در این راستا بهینه یابی مکان احداث نیروگاه می باشد که پاسخ به آن هدف اصلی این مقاله می باشد. به این منظور یک شبیه ساز که به صورت یک پارچه و در حالت نا پایا نیروگاه را مدل و شبیه سازی می نماید، تهیه گردیده است. برای اعتبار سنجی مدل، نتایج شبیه سازی با نتایج تجربی نیروگاه مانزانارس اسپانیا مقایسه و تفاوت ناچیز بین نتایج دقت مدل را تایید نمود. سپس به منظور بهینه یابی محل احداث نیروگاه در ایران، نیروگاهی با ابعاد و مشخصات نیروگاه اسپانیا در 5 شهر مختلف ایران (شیراز، بوشهر، کرمان، تهران و مشهد) مدل گردید. نتایج حاصل احداث نیروگاه در شیراز را پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

دودکش خورشیدی ، توان خروجی ، بهینه یابی ، انرژی خورشیدی ، مکان یابی ، ایران