سیاست گذاری ها و تجارب حفاظت میراث فرهنگی در شهرهای تاریخی مطالعه موردی : شهرهای ارومیه (ایران) و تورین (ایتالیا)

دو کشور ایران و ایتالیا دارای تاریخی بسیار کهن بوده که جلوه های آن در معماری و شهرسازی مراکز تاریخیشهرهای آنها همچنان پس از سالها با وجود فراز و نشیب های تاریخی هر دو کشور از جمله پس از سقوط دو امپراطوریایران و روم که تاریخ و هنر و معماری جهان همچنان وامدار آنهاست، خودنمایی می کند. ایتالیا با ثبت بیشترین تعداد آثارمیراث فرهنگی در سازمان جهانی یونسکو در رتبه اول و ایران در رتبه ی 11 جهانی قرار دارد. حفاظت از این میراثفرهنگی غنی برجای مانده از نیاکان با توجه به تحولات سریع اجتماعی و اقتصادی و سیاسی جهان در دنیای امروز بویژهدر مقیاس شهری، وجود قوانین و سیاستگذاری های درست شهری را در این زمینه طلب می نماید. مقاله حاضر با روشیمقایسه ای و با تحلیل اسناد مربوط به طرح های جامع و تفصیلی شهری ، ضمن بررسی قوانین و سیاست های دو کشور درزمینه حفاظت و حراست از میراث فرهنگی بویژه در شهرهای تاریخی به معرفی میراث فرهنگی موجود در مراکز تاریخیدو شهر تاریخی ارومیه (ایران) و تورین (ایتالیا) که در زمان دو امپراطوری بزرگ ایران و روم موجودیت داشته و رشد وگسترش یافته اند و سیاست گذاری های موجود دو کشور در زمینه حفظ و حراست از این میراث ارزشمند می پردازد. بررسی ومقایسه این قوانین از نظر نوع و کیفیت نظام برنامه ریزی در هر دو جامعه مذکور که در طرح های جامع و تفصیلی در سطحمنطقه ای و شهری آنها بازتاب داشته، به همراه واکاوی سیاست های اتخاذ شده در این دو کشور جهت حفاظت بهتر از میراثفرهنگی در راستای مدیریت شهری هرچه کارامدتر و همگام با توسعه پایدار از اهداف این پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

حفاظت ، سیاستگذاری ، میراث فرهنگی ، ارومیه ، تورین