نشانه شناسی خوراک در تاریخ بیهقی

خوراک را به عنوان نظامی نشانه ای در نظر گرفته اند. که کارکردی رسانه ای دارد. گفتمان خوراک در تاریخ بیهقی به عنوان یک دال بر مدلول های تمایز میان خود و دیگری، مشروعیت، شادی و ناراحتی، مردانگی و قدرت بدنی، انحصارطلبی، فرمانبرداری و.. دلالت می کند که به دلیل آشنایی مخاطب بااین نشانه ها و مفاهیم و داشتن زمینه ی فرهنگی مشترک با فرستنده پیام، به خواننده این امکان را می دهد تا با رمزگشایی از این نشانه ها، به مفاهیم و داشتن زمینه ی فرهنگی مشترک با فرستنده پیام، به خواننده این امکان را می دهد تا با رمزگشایی از این نشانه ها به مفاهیم موردنظر نویسنده پی ببرد. تاریخ بیهقی به دلیل دقت کم نظیری که نویسنده آن در ثبت و به تصویر کشیدن وقایع داشته، حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره ی موضوعاتی گوناگون است، بیهقی در کتاب خود گاهی برای انتقال مفاهی و پیام های موردنظر خود و همچنین تاثیرگذاری هرچه بیشتر بر خوانندگانش زبان خاصی را به کار برده است، بدین صورت که با استفاده از گفتمان سعی درانتقال مفاهیمی دارد که در زبان عادی از عمق تاثیرگذاری آن ها کاسته می شود. این مفاهیم، در قالب نشانه های به کار رفته که به عنوان یک دال، حامل پیام هایی برای کمک به خلق معنا بوده و دارای نقشی نمادین می باشند.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، خوراک ، تاریخ بیهقی