توانایی سازمان در پیش بینی، اجتناب و تعدیل مثبت

توانایی سازمان در پیش بینی، اجتناب و تعدیل مثبت

تاب آوری سازمانی به عنوان توانایی سازمان در پیش بینی، اجتناب و تعدیل مثبت در برابر اختلالات و تغییرات محیطی تعریف می شود.

این توانایی شامل ظرفیت سازمان برای بازگرداندن کارایی پس از اختلال و ایجاد قابلیت های لازم قبل از پاسخ به بحران است.

تاب آوری در بحران ها یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت بحران به شمار می رود و توجه زیادی به سازمان های تاب آور به عنوان اجزای مهم تاب آوری جامعه معطوف شده است.

ویژگی های سازمان های تاب آور
سازمان های تاب آور به دلیل برنامه ریزی موثر، آمادگی و انعطاف پذیری بالا، قادرند بحران ها را با هزینه های کم پشت سر بگذارند.

ارتقاء تاب آوری موجب رشد افراد و بهبود مهارت های خودمدیریتی و دانش بیشتر می شود.این مفهوم برای اولین بار توسط هالینگ در سال ۱۹۷۳ در زمینه اکولوژی مطرح شد و سپس در حوزه سوانح نیز تعاریف متعددی از آن ارائه گردید.

اهمیت تاب آوری سازمانی
جوامع، سازمان ها و افراد در شرایط محیطی متنوع و در حال تغییر قرار دارند. این شرایط می تواند فرصت های قابل توجهی برای موفقیت فراهم کند، اما همچنین تهدیدات جدی نیز ایجاد نماید.

انواع رویدادها مانند خطرات طبیعی، ناآرامی های سیاسی و بی ثباتی اقتصادی می توانند عملکرد سازمان ها را تهدید کنند. بنابراین، توسعه تاب آوری در سیستم های سازمانی ضروری است.

سازمان ها باید با چالش هایی مانند بلایای طبیعی، قطع برق و معضلات تهدیدکننده سلامت مواجه شوند.

این مشکلات تنها محدود به بحران های بزرگ نیستند؛ اختلالات کوچک روزمره نیز می توانند تاثیرگذار باشند.

لذا، سازمان ها باید ریسک های عملیاتی را مدیریت کرده و تاب آوری فرایندهای حیاتی کسب وکار را تقویت کنند.

شاخص ها و موانع تاب آوری سازمانی

برخی از شاخص های کلیدی برای ارزیابی تاب آوری شامل پیش بینی، مقاومت و انطباق هستند. همچنین، موانع اصلی بر سر راه ارتقای تاب آوری عبارتند از:
1.آگاهی محدود از محیط: شناسایی حوادث بالقوه و پیامدهای آن ها.
2.عدم توانایی در شناسایی نقاط آسیب پذیر:اجزای کلیدی که آسیب دیدن آن ها خسارت جبران ناپذیری ایجاد می کند.
3.فقدان توانمندی در ایجاد انطباق پذیری:ظرفیت انطباق که به فرهنگ و پویایی یک سازمان بستگی دارد.

تاب آوری سازمانی شامل توانایی مواجهه با ریسک ها، انعطاف پذیری در برابر تغییرات و برگزاری فعالیت ها در محیط های مختلف است.