اقدامات رسانه ای در بحران نقشی حیاتی در بهبود تاب آوری جامعه دارند.
اقدامات رسانه ای در بحران
اقدامات رسانه ای در بحران نقشی حیاتی در مدیریت شرایط و بهبود تاب آوری جامعه دارند.
تاب آوری (Resiliency) به معنای توانایی یک سیستم، گروه یا فرد در مقابله با تهدیدها، چالش ها و تغییرات ناگهانی است که به آنها می تواند منجر به خسارات جسمی، معنوی یا اقتصادی شود.
رسانه ها می توانند نقشی بنیادی در ارتقاء تاب آوری جامعه داشته باشند و به کاهش تاثیرات بحران کمک کنند. رسانه های مسئولانه و هوشمند، می توانند جامعه را به سمت یک جامعه ای پایدار و مقاوم تر هدایت کنند.
بحران، وضعیتی است که معمولا با عدم قطعیت، خطر و فشار همراه است و می تواند بر سازمان ها، جوامع یا حتی کشورها تاثیر بگذارد. در این شرایط، رسانه ها به عنوان پلی بین دولت، نهادها و مردم عمل می کنند. نقش رسانه ها در مدیریت بحران، از جمله انتقال اطلاعات دقیق و به روز، ایجاد اعتماد عمومی و کاهش اضطراب جمعی است.
اقدامات رسانه ای در بحران باید طوری طراحی شوند که به ارتقاء تاب آوری (Resiliency) فردی و جمعی کمک کنند.
بحران، وضعیتی است که معمولا با عدم قطعیت، خطر و فشار همراه است و می تواند بر سازمان ها، جوامع یا حتی کشورها تاثیر بگذارد. در این شرایط، رسانه ها به عنوان پلی بین دولت، نهادها و مردم عمل می کنند. نقش رسانه ها در مدیریت بحران، از جمله انتقال اطلاعات دقیق و به روز، ایجاد اعتماد عمومی و کاهش اضطراب جمعی است. بنابراین، اقدامات رسانه ای در بحران باید طوری طراحی شوند که به ارتقاء تاب آوری (Resilience) فردی و جمعی کمک کنند.
رسانه ها می توانند در زمان بحران، ابزاری برای ایجاد هوش جمعی باشند. این امر از طریق ارائه اطلاعات آموزشی، راهنمایی های عملی و تبلیغات بهداشتی و اجتماعی انجام می شود. برای مثال، در بحران های بهداشتی مانند دنیاگیری کووید-۱۹، رسانه ها نقش مهمی در انتقال اصول بهداشتی و روش های جلوگیری از انتقال بیماری ایفا کردند. این نوع اقدامات رسانه ای، تاب آوری جمعی را افزایش می دهد و افراد را قادر می سازد تا به نحوی موثرتر با بحران مقابله کنند.
در بحران ها، احساسات مثل ترس، نگرانی و اضطراب غالب می شوند. رسانه ها می توانند از طریق پخش محتوای مثبت و الهام بخش، احساسات مردم را مدیریت کنند.
این محتوا می تواند شامل داستان های موفقیت آمیز، گزارش های امیدبخش و پوشش از تلاش های انسانی باشد. این نوع پوشش رسانه ای، به ایجاد حس امید و تقویت روحیه جمعی کمک می کند و در نتیجه، تاب آوری اجتماعی را افزایش می دهد.
یکی از ویژگی های مهم اقدامات رسانه ای در بحران، تعامل مستقیم با جامعه است. رسانه ها باید فضاها و کانال هایی ایجاد کنند که مردم بتوانند بازخورد خود را ارائه دهند و نظرات خود را بیان کنند.
این نوع تعامل، اعتماد عمومی را به رسانه ها و مقامات تصمیم گیری افزایش می دهد و همچنین به شناسایی نیازهای واقعی جامعه کمک می کند. با استفاده از این بازخورد، رسانه ها می توانند محتوا و پوشش خود را بهبود بخشند و به تاب آوری جمعی کمک کنند.
اقدامات رسانه ای در بحران باید به ایجاد فرهنگ تاب آوری در بلندمدت کمک کند. این امر از طریق پوشش مداوم موضوعات مرتبط با مدیریت بحران، ترویج ارزش های اجتماعی و اخلاقی، و تشویق به رفتارهای مسئولیت پذیر انجام می شود. رسانه ها می توانند با ارائه مدل های موفق در مقابله با بحران ها، مردم را به تقلید از این رفتارها وادار کنند.
جوامعی که در چارچوب این فرهنگ تربیت می شوند، در برابر بحران های آینده تاب آوری بیشتری خواهند داشت.
