مقررات فیفا در مورد استخدام مربیان فوتبال

هوالغنی

مقررات فیفا در مورد استخدام مربیان فوتبال

چکیده 

این یادداشت به بررسی تحولات اخیر در قوانین حاکم بر روابط استخدامی مربیان و باشگاه های فوتبال بر اساس پیوست ۲ مقررات وضعیت و انتقال بازیکنان (RSTP) فیفا میپردازد. با تمرکز بر اصلاحات ژانویه ۲۰۲۱، این مطالعه نشان میدهد که چگونه چارچوب جدید با تعریف دقیق «مربی»، استانداردسازی قراردادها، و تقویت مکانیسم های حل اختلاف، به دنبال ایجاد تعادل بین حقوق مربیان و تعهدات باشگاه هاست. با استفاده از روش تحلیل اسنادی و بررسی تصمیمات کمیته وضعیت بازیکنان (PSC) و دیوان داوری ورزش (CAS)، یافته ها نشان میدهند که رویه های قضایی اخیر بر اهمیت شفافیت قراردادی، ممنوعیت شروط ابطال پذیر، و حمایت از ثبات روابط کاری تاکید دارند. این یادداشت همچنین چالش های عملی در اجرای مقررات، از جمله تعیین صلاحیت PSC در پرونده های مرتبط با نقش های غیرفوتبالی و محاسبه غرامت نقض قرارداد را مورد بحث قرار میدهد.

مقدمه

در ژانویه ۲۰۲۱، فیفا با معرفی پیوست ۲ مقررات RSTP، چارچوب نظارتی جامعی را برای روابط استخدامی مربیان و باشگاهها ایجاد کرد. این اصلاحات که با هدف استانداردسازی قراردادها، تعریف دقیقتر نقش مربی، و تسهیل رسیدگی به اختلافات طراحی شد، پاسخی به افزایش پرونده های قضایی بین المللی و نیاز به شفافیت حقوقی بود. پیش از این، رویه های قضایی فیفا عمدتا بر بازیکنان متمرکز بود، در حالی که مربیان از حمایت های مشابه محروم بودند. این یادداشت با بررسی مواد کلیدی پیوست ۲ و تحلیل تصمیمات اخیر PSC و CAS، به ارزیابی تاثیر این اصلاحات بر نظام حقوقی فوتبال میپردازد.

روششناسی 

این یادداشت با روش کیفی و تحلیل محتوای اسناد قانونی فیفا (پیوست ۲ RSTP)، همراه با بررسی ۲۵ تصمیم PSC و ۳ رای CAS مرتبط با مربیان بین سالهای ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ انجام شد. داده ها از طریق پایگاه های رسمی فیفا و CAS جمع آوری و با استفاده از چارچوب تحلیلی حقوق تطبیقی مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها

۱. تعریف «مربی» و دامنه شمول 

بر اساس ماده ۲۸ پیوست ۲، مربی فردی است که در یک «شغل خاص فوتبال» استخدام شده و حداقل یکی از وظایف زیر را انجام دهد: 

- آموزش و مربیگری بازیکنان 

- انتخاب بازیکنان برای مسابقات 

- تصمیمگیری تاکتیکی در طول مسابقات. 

همچنین، داشتن گواهینامه مربیگری معتبر (مطابق مقررات کنفدراسیونها یا فدراسیونهای ملی) شرط دوم تعریف است. تصمیم PSC در پرونده Bin Naji (۲۰۲۱) تایید میکند که نقش هایی مانند مربی بدنسازی یا تحلیلگر داده، حتی با وجود گواهینامه های تخصصی، خارج از صلاحیت فیفا هستند. 

۲. الزامات قرارداد استخدام

ماده ۲ پیوست ۲ قراردادهای کتبی فردی را اجباری میداند و هرگونه توافق گروهی را ممنوع میکند. عناصر اساسی قرارداد شامل مدت، حقوق، و تعهدات طرفین است. در پرونده Molina (۲۰۲۲)، PSC قراردادی را که به طور خودکار با اخراج مربی اصلی فسخ میشد، به دلیل نقض ماده ۲ باطل اعلام کرد. 

۳. فسخ قرارداد و غرامت 

مطابق مواد ۳-۶ پیوست ۲، فسخ قرارداد تنها با توافق دوطرفه یا وجود «علت موجه» مجاز است. در پرونده Haibeh (۲۰۲۲*، PSC اخراج مربی به دلیل درگیری با بازیکن را فاقد توجیه حقوقی دانست و غرامت کامل را محکوم کرد. غرامت نقض معمولا معادل حقوق باقیمانده قرارداد است، اما در مواردی مانند Urosevic (۲۰۲۳)، کاهش غرامت به دلیل تقصیر مشترک مربی (۵۰٪) اعمال شد. 

۴. پرداختهای معوق و مجازاتها

ماده ۷ پیوست ۲ باشگاه های متخلف در پرداخت حقوق را مشمول جریمه های انضباطی (اخطار، ممنوعیت ثبت بازیکن) میکند. در پرونده Thyus Vieville (۲۰۲۲)، تاخیر ۹۰ روزه در پرداخت حقوق، منجر به اعمال ممنوعیت ثبت بین المللی برای باشگاه شد. 

بحث

اصلاحات ۲۰۲۱ فیفا گام مهمی در حرفه ای سازی نظام مربیگری است. با این حال، چالش های زیر پابرجاست: 

1. ۱. تعیین صلاحیت PSC: 

تمایز بین نقشهای «خاص فوتبال» و سایر مشاغل (مانند مدیران ورزشی) نیازمند بررسی موردی است. رای CAS در پرونده*Garzitto (۲۰۱۶) نشان میدهد که صلاحیت فیفا منوط به اثبات درگیری مستقیم در امور تاکتیکی است. 

۲. محاسبه غرامت:

تفاوت های ساختاری بین قراردادهای بازیکنان و مربیان (مانند دوره های کوتاه مدت و مشوق های عملکردی) میتواند منجر به ناهماهنگی در احکام شود. 

۳. اجرای تصمیمات: 

علیرغم مجازاتهای سنگین (ماده ۸)، برخی باشگاهها با استفاده از مکانیسم های حقوقی ملی (مانند ورشکستگی) از پرداخت غرامت طفره میروند. 

نتیجه گیری 

پیوست ۲ RSTP با تعریف شفاف نقش مربی و استانداردسازی قراردادها، ثبات حقوقی را در صنعت فوتبال افزایش داده است. با این حال، تحقق کامل اهداف این چارچوب نیازمند همکاری انجمنهای ملی در اجرای مقررات، آموزش ذینفعان، و توسعه رویه های قضایی پیش بینی کننده تر است. مطالعات آتی میتوانند تاثیر اقتصادی این مقررات بر بازار انتقال مربیان و تعامل آنها با قوانین کار ملی را بررسی کنند.

منابع 

۱. فیفا (۲۰۲۱). مقررات وضعیت و انتقال بازیکنان (RSTP)

۲. CAS (۲۰۱۶). پرونده شماره ۲۰۱۶/A/4878، Anthony Garzitto v. Al-Hilal SC & FIFA. 

۳. PSC (۲۰۲۲). تصمیم ۱۹ آوریل ۲۰۲۲، پرونده Sena. 

۴. PSC (۲۰۲۳). تصمیم ۵ ژوئیه ۲۰۲۳، پرونده Meske. 

این یادداشت با رعایت اصول اخلاق پژوهش و استناد به منابع اولیه تهیه شده است.یقینا مصداق کامل و تامی از مفهوم هم نیست و میتوان به آن افزود یا کسر کرد.

مصطفی لطفی . وکیل دادگستری . پژوهشگر حقوق ورزشی