بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر رهبری معلمان در سیستم آموزش

بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر رهبری معلمان: پسرفت یا گسترش؟✍️📊📱
برگرفته از مقاله علمی
https://link.springer.com/article/10.1007/s10639-023-12174-w

اگر معلمان مواجهه محدودی با هوش مصنوعی داشته باشند یا در مورد نحوه استفاده موثر از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی آموزش ندیده باشند، ممکن است هوش مصنوعی را تهدیدی برای استقلال حرفه ای خود بدانند. بدون درک کامل از قابلیت ها و مزایای بالقوه هوش مصنوعی، معلمان ممکن است از این ترس داشته باشند که صرفا به پیاده کننده های الگوریتم های از پیش تعیین شده تقلیل پیدا کنند، که منجر به از دست دادن قدرت تصمیم گیری آموزشی آنها شود. علاوه بر این، رویکرد مدرسه به استفاده از هوش مصنوعی نیز ممکن است بر ادراک معلمان تاثیر بگذارد. اگر اجرای هوش مصنوعی در مدارس عمدتا بر خودکارسازی وظایف اداری یا رویکردهای آموزشی استاندارد متمرکز باشد، می تواند نگرانی معلمان را تقویت کند که هوش مصنوعی را به عنوان کاهش همکاری و محدود کردن توانایی آنها برای تطبیق آموزش با نیازهای فردی دانش آموزان، تقویت کند.

در مقابل، اگر مدارس رویکردی فراگیر را اتخاذ کنند که معلمان را قادر می سازد تا از هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای شیوه های تدریس شخصی شده و نوآورانه استفاده کنند، ممکن است معلمان بیشتر تمایل داشته باشند که هوش مصنوعی را فرصتی برای تقویت نقش های رهبری خود ببینند. دیدگاه متضاد برخی از معلمان که هوش مصنوعی را فرصتی برای بهبود می دانند، احتمالا مجموعه ای از شرایط را منعکس می کند. این معلمان ممکن است آموزش کافی در مورد فناوری های هوش مصنوعی دریافت کرده باشند، که به آنها امکان می دهد مزایای بالقوه هوش مصنوعی را از نظر خودکارسازی وظایف اداری، ارائه بینش های مبتنی بر داده، و آزاد کردن زمان برای رهبری آموزشی و مربیگری دانش آموز، تشخیص دهند. آنها ممکن است به طور مستقیم تجربه کرده باشند که چگونه هوش مصنوعی می تواند از فرآیندهای تصمیم گیری آنها پشتیبانی کند، تجربیات یادگیری را شخصی سازی کند و تاثیر آنها را بر نتایج دانش آموزان تقویت کند. چنین معلمانی همچنین ممکن است در معرض اجرای موفقیت آمیز هوش مصنوعی در مدارس خود قرار گرفته باشند، جایی که هوش مصنوعی به عنوان ابزاری در نظر گرفته می شود که معلمان را توانمند می کند و به جای کاهش استقلال آنها، همکاری را ارتقا می بخشد.