مبارزه با فساد اقتصادی و تاثیر آن بر امنیت اجتماعی
دکتر حسام سعیدی در رابطه با تحلیل حقوقی مبارزه با فساد اقتصادی و تاثیر آن بر امنیت اجتماعی بیان داشت:
مبارزه با فساد اقتصادی یکی از چالش های کلیدی در دنیای معاصر است که در حفظ و تقویت امنیت اجتماعی و اقتصادی کشورها نقشی اساسی ایفا می کند. فساد اقتصادی به مجموعه ای از فعالیت های غیرقانونی در حوزه های مالی، تجاری، اداری و دولتی اطلاق می شود که شامل اختلاس، رشوه، سوءاستفاده از موقعیت های شغلی و دیگر رفتارهای مغایر با اصول قانونی و اخلاقی است. این پدیده اثرات منفی زیادی بر ساختار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی یک کشور دارد و می تواند در بلندمدت آسیب های جبران ناپذیری به همراه آورد. از جمله مهم ترین پیامدهای فساد اقتصادی، کاهش اعتماد عمومی به نهادهای دولتی و قضائی است. هنگامی که مردم شاهد فساد در سطوح مختلف حکومتی باشند، احساس ناامنی و بی اعتمادی در جامعه گسترش می یابد که این امر موجب کاهش مشارکت مردم در فرآیندهای اجتماعی و سیاسی و ایجاد نارضایتی های اجتماعی می شود و در نهایت ممکن است به بحران ها و ناآرامی های داخلی منجر گردد. علاوه بر این، فساد اقتصادی باعث افزایش نابرابری های اجتماعی و اقتصادی می شود. وقتی منابع مالی به جای تخصیص به رفاه عمومی، صرف منافع فردی یا گروهی می شود، شکاف های طبقاتی عمیق تر شده و افراد کم درآمد بیشتر از قبل به حاشیه رانده می شوند. این نابرابری ها می تواند فضای تنش آمیز اجتماعی را تشدید کند و احتمال بروز جرم و خشونت را افزایش دهد. همچنین، فساد اقتصادی با کاهش کارآیی سیستم اقتصادی موجب رکود اقتصادی، افزایش بیکاری و افت کیفیت خدمات عمومی می شود. این وضعیت سبب می شود که دولت ها نتوانند به طور موثر به نیازهای مردم پاسخ دهند و فضای بی اعتمادی در حوزه های اقتصادی و اجتماعی گسترش یابد. فساد در نهادهای دولتی و اجرائی نیز فرآیندهای قضائی و حکومتی را مختل می کند و مانع رسیدگی به پرونده های فساد و تخلفات می شود. به طور کلی، فساد اقتصادی تهدیدی جدی برای نظم و امنیت اجتماعی است که با تضعیف بنیان های اقتصادی، بی ثباتی سیاسی و اجتماعی ایجاد می کند و رفاه عمومی را کاهش می دهد. برای مقابله با این پدیده، کشورهای مختلف مجموعه ای از قوانین سخت گیرانه را برای مبارزه با فساد تصویب کرده اند که در بسیاری از موارد شامل مجازات های سنگین مانند حبس های طولانی، جریمه های مالی و مصادره اموال است. این مجازات ها به منظور ایجاد بازدارندگی در برابر فساد و جلوگیری از گسترش آن در سطوح مختلف جامعه طراحی شده اند. علاوه بر مجازات های کیفری، یکی از مولفه های اصلی در مبارزه با فساد اقتصادی، تقویت شفافیت در فرآیندهای مالی و دولتی است. ایجاد سامانه های الکترونیکی برای ثبت قراردادها و تراکنش های مالی می تواند به طور موثر از بروز فساد جلوگیری کرده و نظارت را تسهیل کند. همچنین، توسعه نهادهای نظارتی مستقل و تقویت قدرت قضائی برای پیگیری فساد از اهمیت زیادی برخوردار است. در دهه های اخیر، بسیاری از کشورها از فناوری های نوین و سیستم های دیجیتال برای شفاف سازی و افزایش نظارت بر نهادهای دولتی بهره برده اند. با این حال، مبارزه با فساد اقتصادی با چالش های خود روبه رو است. یکی از بزرگ ترین موانع در این مسیر، ضعف نهادهای نظارتی و قضائی است که بسیاری از کشورها با آن مواجه هستند. کمبود منابع انسانی و مالی برای نظارت موثر بر عملکرد دولت ها و بخش خصوصی، مبارزه با فساد را دشوارتر می کند. علاوه بر این، فساد به طور سیستماتیک در نهادهای دولتی ریشه دوانده است و برخی از مسئولین ممکن است از اصلاحات جلوگیری کنند. همچنین، عدم شفافیت در سیستم های مالی و بانکی باعث تسهیل فساد و جلوگیری از شناسایی سریع آن می شود. برای مقابله موثر با این مشکلات، نیاز به تغییرات اساسی در ساختارهای اقتصادی، قانونی و اجتماعی است. برای موفقیت در این مسیر، همکاری میان نهادهای دولتی و اجتماعی ضروری است تا با استفاده از ابزارهای موجود، فساد را به حداقل برسانند و بستری شفاف و امن برای رشد و شکوفایی فراهم کنند. مبارزه با فساد اقتصادی نه تنها به حفظ امنیت اجتماعی و تقویت اعتماد عمومی می انجامد، بلکه به توسعه پایدار اقتصادی و بهبود شرایط زندگی مردم نیز کمک خواهد کرد.
