راهبردهای پیشگیری و مقابله با مشکلات روان شناختی پورنوگرافی

28 دی 1403 - خواندن 3 دقیقه - 135 بازدید

تاثیر روانی اجتماعی بلوغ در هر فرهنگ، ماهیت خاصی دارد. بااین وجود در اکثر جوامع معاصر، چگونگی آهنگ بلوغ در روحیه نوجوانان تاثیر عمیقی به جا می گذارد. به دلیل اهمیت این مسئله، روان شناسان در این زمینه بررسی­های زیادی به عمل آورده اند که در ادامه این بحث به ذکر مختصری از نتایج این بررسی­ها می پردازیم:

جنبه های مثبت و منفی تاثیر بلوغ زودرس و دیررس در میان دختران چندان روشن نیست. آنچه مسلم است این است که برخلاف پسران، بسیاری از دختران تمایلی به بلوغ زودرس ندارند، بلکه خواهان آنند که بلوغ به موقع داشته باشند. شواهد نشان می دهد دخترانی که بلوغ زودرس داشته­اند، درون گراتر و خجالتی ترند و از رفتار اجتماعی ضعیف تری برخوردارند و مقام­های رهبری کمتری کسب می کنند. نتایج برخی از پژوهش­ها نشان می­دهد این دختران، عزت نفس پایین تری دارند و نسبت به جثه شان از نگرشی کم و بیش منفی تر برخوردارند. تصویر زن، در اغلب جوامع، شمایل دخترانه ای است که از رشد دیررس برخوردار است و «تصویر بدنی» دخترانی که به موقع یا زودتر بالغ می شوند، کمتر خوشایند است. گاهی نیز نگرش­های خاصی در مورد این دختران به وجود می آید. به طور مثال، بسیاری از والدین و معلمان، آنها را بدون دلایل کافی از لحاظ جنسی فعال تر می پندارند و به همین دلیل، ممکن است در مورد آنها سخت گیری­ها و محدودیت­های بیشتری اعمال کنند. ممکن است این­گونه دختران دریابند که بیشتر مورد توجه دیگران قرار می گیرند و برای خنثی کردن جلب توجه اطرافیان، رفتارهای خاصی انجام دهند.

متاسفانه، در بسیاری از موارد دلیل اصلی استفاده از محتوا پورن در نوجوانان و کودکان، غافل شدن والدین از نظارت درست بر آنها است؛ چراکه والدین درک دستی از وظایف خود و چگونگی اجرا آن در دوره های مختلف سنی فرزندانشان ندارند. در این میان راهکارهایی وجود داند که می­توانند به والدین در جلوگیری از استفاده از محتواهای پورن و ارضای حس کنجکاوی جنسی کودکان کمک کنند. 



تعدادی از این راهکارها عبارت اند از:

  • برقراری ارتباط مثبت و بدون قضاوت با فرزندان
  • پاسخ صحیح و مناسب به سوالات جنسی کودکان
  • کنترل و نظارت مناسب بر استفاده فرزندان از بسترهایی نظیر اینترنت
  • روشنگری مناسب فرزندان درباره پورنوگرافی و آسیب­های ناشی از آن
  • انجام فعالیت­های موردعلاقه و مشترک با فرزندان
  • گردش­های تفریحی و مطابق میل فرزندان
  • گفتگو مناسب، دوطرفه و مدام با فرزندان درباره نیازهای آنها
  • آموختن مفهوم رضایت و مرزهای شخصی در روابط جنسی به فرزندان

پرهیز از تنبیه­های کلامی و غیرکلامی و الفاظ رکیک نسبت به فرزندان