جزئیات و پیچیدگی های قرارداد نمایندگی برای یک ایجنت رسمی فوتبال

هوالمصور

جزئیات و پیچیدگی های قرارداد نمایندگی برای یک ایجنت رسمی فوتبال

معرفی

ایجنت ها معمولا پس از فرآیند یافتن و انتخاب بازیکن ، مربی و .. مناسب برای یک باشگاه و جستجوی بازیکنان جوان و با استعداد برای باشگاه ها به مرحله نهایی تنظیم قرارداد میرسند. قرارداد نمایندگی به خودی خود یک عنصر پیچیده و مهم است و از این رو، این یادداشت به شما کمک می کند تا همه ی عناصری که در قراردادهای نمایندگی درگیر است را فهم و درک کنید.

قبل از شناسایی بندهای کلیدی که باید هنگام ارزیابی یک قرارداد نمایندگی در نظر گرفته شوند، با تشریح دقیق قرارداد نمایندگی شروع می کنیم. در نهایت، و شاید مهم تر از همه، به مسائل مشترکی که در قراردادهای نمایندگی و نحوه اجتناب از تعهدات مشکل ساز به نمایندگان به وجود می آیند، خواهیم پرداخت.

قرارداد نمایندگی

پس از تصمیم گیری در مورد اینکه یک بازیکن یا باشگاه یا یک فدراسیون می خواهد با کدام نماینده امضا کند، قرارداد نمایندگی هم توسط تمام طرفین و هم نماینده امضا می شود. هدف از این قرارداد ایجاد یک توافق قانونی و لازم الاجرا بین طرفین است. یک توافق قراردادی به این شیوه، بندهای مختلفی را برای هر دو طرف درگیر در نظر می گیرد تا به تبعیت از آن عمل کنند و از این رو مهم است که اطمینان حاصل شود که برای طرف قرارداد ایجنت ها (بازیکنان باشگاه ها و ..)مطلوب و موافق است.

قرارداد نمایندگی عنصری از ایمنی و امنیت قانونی را برای هر یک از طرفین ارائه می دهد. اگر قرارداد شامل تمام اطلاعات و الزامات مربوطه باشد، از انجام اشتباه هر یک از طرفین در این رابطه جلوگیری می کند. نقض چنین قراردادی می تواند منجر به فسخ با دلیل موجه شود و از این رو، اگر نماینده رفتار حرفه ای نداشته باشد، از بازیکن محافظت نمی کند زیرا مثلا بازیکن درگیر قرارداد می تواند از رابطه خارج شود. از طرف دیگر، یک عنصر حفاظتی برای عامل موجود در بند انحصاری فراهم می کند و مانع از معامله بازیکن با سایر عوامل می شود.

در اکثر فدراسیون های ملی فوتبال، یک طرح قالب قرارداد نمایندگی وجود دارد. با این حال، کارگزاران و آژانس ها می توانند بندها را تطبیق دهند و هر گونه تعهد اضافی مخصوص به کاری که انجام می دهند را پوشش دهند. با این وجود، اکثر قراردادهای نمایندگی جهانی است و در هر کشور تکرار می شود.

مهمترین ملاحظاتی را که باید در مورد بندهای جداگانه رعایت شود، بیان خواهم کرد. در حال حاضر، مهم است که بدانید در مقررات نمایندگان فیفا، لیست الزامی از بندهایی را منتشر کرده است که باید در قرارداد نمایندگی گنجانده شود. اینها باید در هر نسخه از قرارداد نمایندگی در هر فدراسیون عضو فیفا گنجانده شوند. با این حال، فدراسیون های ملی علاوه بر آن می توانند بندهای بیشتری را نیز لحاظ کنند. نکته مهم این است که فیفا تصریح کرده است که در قرارداد نمایندگی باید جزئیات و رابطه حقوقی بین بازیکن و نماینده مشخص شود. بنابراین، حداقل بندهایی که باید گنجانده شوند باید به موارد زیر اشاره داشته باشند:

اسامی طرفین: مطمئن شوید که اینها درست نوشته شده اند!

محدوده خدمات ارائه شده: به این فکر کنید که وظایف نماینده چیست، بازیکن برای کمک به آنها به چه خدماتی نیاز دارد.

مدت رابطه حقوقی: در ادامه بیشتر توضیح داده شده است.

حق الزحمه واسطه: میزان پورسانت بدهکار به نماینده.

شرایط کلی پرداخت: نحوه پرداخت به نماینده.

تاریخ انعقاد: باید تاریخ دقیق پایان قرارداد نمایندگی مشخص باشد.

مفاد فسخ: چگونه می توان قرارداد را خاتمه داد و در صورت پیش از موعد بودن، چه دلایلی دلیل عادلانه است.

امضای طرفین: به یاد داشته باشید که اگر بازیکن خردسال است، قیم قانونی آنها نیز باید قرارداد را امضا کنند.

بندهای مهمی که باید در نظر بگیرید

ممکن است بندهای مختلفی در قرارداد نمایندگی وجود داشته باشد که بخشی از حداقل های تعیین شده توسط فیفا یا بندهای اضافی است که به طور قانونی تحت اتحادیه ملی گنجانده شده است. هر کدام باید به طور کامل خوانده و درک شوند. در این بخش، تعداد انگشت شماری از بندهای خاص را که برجسته ترین عوامل یک قرارداد نمایندگی هستند، بیشتر توضیح خواهیم داد.

 آنها بندهایی هستند که تعهدات مالی توافق را مشخص می کنند و همچنین بندهایی هستند که تعهداتی را که بازیکن در طول مدت قرارداد انجام می دهد، مشخص می کند. همانطور که بخش بعدی توسعه می یابد، بازیکن باید اطمینان حاصل کند که قرارداد غیر منطقی، غیرمنصفانه یا مشکل زا منعقد نمی کند. موارد زیر انواع بندهایی هستند که ممکن است منجر به این نتیجه نامطلوب شوند و نیاز به ارزیابی مناسب دارند.

مدت:

در برخی از فدراسیون های ملی مانند انگلستان، قرارداد نمایندگی فقط می تواند حداکثر دو سال قبل از نیاز به تمدید باشد. با این حال، در برخی کشورها اینطور نیست و در برخی شرایط، اگر بازیکن نتواند قرارداد را در صورت نقض قرارداد توسط نماینده، دو سال مشکل ایجاد کند.در کشور ما ایران نیز مطابق بند 5 ماده 6 مقررات ناظر بر واسطه ها حداکثر مدت قرارداد نمایندگی 2 سال است و نمیتوان تحت هر عنوان شرط به طور خودکار تمدید شود.اما پس از خاتمه قرارداد ، تنظیم مجدد قرارداد بلامانع است.

فسخ:

بازیکن باید متقاعد شود که بندهای خروج در قرارداد وجود دارد که به آنها اجازه می دهد در صورت بروز شرایط خاص، یا نقض قرارداد یا حتی زمانی که تصمیم به تمدید و تغییر با نماینده فعلی خود می گیرند، بدون جریمه توافق با ایجنت را ترک کنند. نباید شرطی وجود داشته باشد که بازیکن را ملزم به پرداخت مبلغی به یک نماینده در هنگام ترک آنها کند یا تعهدات زیانبار مشابهی وجود داشته باشد.

انحصار:

 این بخش بسیار مهمی از یک قرارداد نمایندگی است که بازیکن باید از آن آگاه باشد. بیان می کند که نماینده باید به طور انحصاری و منحصرا مسئول نمایندگی بازیکن در هر فعالیت نمایندگی باشد. با این حال، مهم است که قرارداد به نمایندگان اجازه می دهد تا در صورت وجود فرصتی در قلمرو دیگری که فرد دیگری برای نمایندگی بازیکن مناسب تر است، ماموریت دریافت کنند. به طور قابل توجهی، برخی از کشورها مانند آلمان، انحصار نمایندگی را برای نمایندگان ممنوع کرده اند. این یک موقعیت خطرناک برای عوامل است، اما به این معنی است که بازیکنان محدود یا ملزم به حضور انحصاری نیستند. ذکر این نکته ضروری است که نمایندگان مستقر در آلمان با ثبت شرکت های خود در کشورهای مختلف فیفا راه هایی برای حل این مشکل پیدا کرده اند. این روند به این معنی است که آنها می توانند بازیکن را به انحصارگرایی متصل کنند.

حق الزحمه و کمیسیون: 

یک بند آشکارا جدایی ناپذیر برای در نظر گرفتن و اطمینان از اینکه برای هر یک از طرفین مطلوب است، کمیسیون بدهی است. این اغلب با درصدی از دستمزد ناخالص یا خالص یک بازیکن نوشته می شود که به دلیل خدماتش به نماینده بدهکار می شود. بازیکن باید مطمئن باشد که اگر موظف به پرداخت درصد معینی از حقوق خود به نماینده است، باید کاملا اطمینان داشته باشد که برای مزایا و ارزش خدماتی که نماینده ارائه می کند، نرخ عادلانه ای را پرداخت می کند. این معمولا حدود 10٪ از دستمزد ناخالص یک بازیکن است، اما ممکن است در لیگ هایی که بودجه بازیکنان بالاتر است، مانند لیگ برتر در بریتانیا، کمی کمتر باشد. عوامل دیگری مانند اینکه آیا بازیکن کمیسیون را خودش پرداخت می کند یا اینکه مسئولیت آن بر عهده باشگاه است و همچنین پیامدهای مالیاتی همگی بخشی از این موضوع هستند. قانونی از سوی فیفا وجود دارد که به باشگاه ها اجازه می دهد تا به نمایندگی از بازیکن بازی کنند که این امری عادی است. نکته مهم این است که قرارداد همچنان بین بازیکن و نماینده است و بنابراین، اگر باشگاه پرداخت نکند، اساسا این بازیکن است که طبق قرارداد نمایندگی موظف به پرداخت حق الزحمه نماینده است.

حقوق تصویر: 

حقوق تصویر و کمیسیون تجاری اغلب در قرارداد نمایندگی اعمال می شود و این یک بار دیگر باید ارزیابی شود و با آگاهی کامل از آنچه مستلزم آن است، موافقت شود. پورسانت تجاری اغلب درصد بالاتری (معمولا حدود 20٪) نسبت به قراردادهای بازی است و یک بار دیگر، بازیکن باید بفهمد که در معاملات تجاری چقدر پول باید به نماینده پرداخت کند. در برخی از کشورها، نمایندگان راهی پیدا می کنند تا بازیکنان جوان تر زیر سن قانونی را برای یک قرارداد نمایندگی با امضای «قرارداد حقوق تصویر» با آنها ببندند. برندهایی مانند نایک و آدیداس بازیکنان زیر 16 سال را انتخاب می کنند و نمایندگان از این موضوع استفاده می کنند. این قرارداد حقوق تصویر به عنوان ورود به یک رابطه با بازیکن عمل می کند که پس از رسیدن به سن مناسب، به یک توافق نامه نمایندگی تبدیل می شود. این امر در کشورهایی مانند بریتانیا رایج تر می شود.

قلمروها: 

قرارداد نمایندگی میزان صلاحیت هر نماینده را به تفصیل شرح می دهد. به عنوان مثال، در بیشتر موارد، در قرارداد به طور خاص و صریح بیان می شود که آنها در سطح جهانی از شما نمایندگی می کنند تا اطمینان حاصل شود که انحصار آنها در نمایندگی شما نمی تواند تضعیف شود، اگر انحصار مجاز باشد.

اجتناب از مشکلات

اگر قرارداد نمایندگی به دقت مورد توجه قرار نگیرد، ممکن است عواقب مشکل آفرینی بر زندگی بازیکن و فراتر از آن تاثیر بگذارد. از قسمت های قبلی مشخص است که قراردادهای نمایندگی اسناد پیچیده و پیچیده ای هستند که اساس توافق بین بازیکن و نماینده را تشکیل می دهند. از این رو، معنی و درک هر بند باید تضمین شود. ضروری است که قرارداد بدون درک کامل "شرایط و شرایط" امضا نشود.

به دنبال راهنمایی و کمک یک وکیل به شدت توصیه می شود. دانش و تخصص حقوقی آنها در طول فرآیند امضای قرارداد مفید خواهد بود و مانع از عقد قراردادی می شود که ترک قراردادی دشوار است و از نظر مالی یا غیر آن برای آنها زیان آور است. امیدواریم که این موضوع هرگز پیش نیاید که اگر بازیکن و خانواده روند درست انتخاب یک نماینده را طی کرده و بررسی های لازم را انجام داده اند بعید است که نماینده مورد اعتماد چنین مشکلاتی را ایجاد کند. با این حال، این یک احتمال است و بنابراین نمی توان اهمیت درک و بررسی کامل قرارداد نمایندگی را نادیده گرفت.

آخرین پیشنهاد این است که قراردادهای نمایندگی هرگز به طور خودکار تمدید نمی شوند. این بر عهده بازیکن و ایجنت است که پس از پایان قرارداد به توافق جدید برسند و قرارداد نمایندگی را تمدید کنند. با این حال، من معتقدم که با پایان یافتن قرارداد، به خصوص اگر پایان اولین قرارداد با آن ایجنت خاص باشد، بازیکن و خانواده اش باید دقت کنند و در مورد نماینده و سایر عوامل تجدید نظر کنند. با ارزیابی مجدد نماینده فعلی، می توان دید که آیا آنها انتظاراتی را که تعیین کرده بودند انجام می دهند و ارزشی را که بازیکن به آن امیدوار بود اضافه می کند. داشتن ذهنی باز به جای قطع همکاری با همان نماینده، می تواند بهترین فرصت ها را برای بازیکن مربی و باشگا های در حال حرکت به جلو بیابد.

مصطفی لطفی.وکیل دادگستری.پژوهشگر حقوق ورزشی