[ نیروانا (ی) درونی ]

من بودگی میتواند شرع را درهم کوبد ، همانا تقدیر میتواند دست سرنوشتی , دست نویس باشد...شیخ محمد بهاری درباره لفظ مراقبه می گوید: «مراقبه یعنی کشیک نفس را کشیدن که مبادا اعضا و جوارح را به خلاف وا دارد.»
روزبهان در مشرب الارواح می گوید: «مردی از ابن مبارک پرسید: ای ابو عبدالرحمن مرا وصیتی کن. گفت: مراقب حق تعالی باش. آن مرد تفسیر این سخن را خواست، گفت: همیشه چنان باش که خدای را می بینی.»
و تسلط بر نیروهای درونی عالم بیرونی را متغیر می کند...

کسی که دیر تر از همه میخواهد حقیقت را اشهد(قبول کنند) دهد
کسی است که زود هنگام تر از همه غرق ، واقعیت است...

بنابراین برای دستیابی به کنترل واقعیت ، باید حقیقت را تشخیص صالح و سپس پذیرفت.

بنابراین بعد از گذر پذیرفتن میتوان با آن سازگار شد و در نهایت آن را به شیوه ای ایده آل تغیر داد.
بودا، «نیروانا» را به صورت های متعددی تعریف کرده است به صورت شادی عظیم، صلح و آرامش، فناناپذیری، بدون شکل و قالب، آنسوی زمین، آنسوی آب، آنسوی آتش، آنسوی هوا، آنسوی خورشید و ماه، پایان ناپذیر و بیکران و همچنین رهایی از درگیری و منی و ریشه کن کردن حرص و طمع، کینه و دشمنی و فریب و تمامی خصوصیات نازیبا، به عبارت دیگر نیروانا پاکی محض و آرامش مطلق است.
به مراتب ، شکن آنچه از آن تو است
کارما و ویپکا را به پی زیستگاه تو است...
شکن و درای ز چرخه ی ، خدای
بنگر و بر آی ز یاد بی صدای...