مهارت های آینده: توانایی معناسازی (Sensemaking)

در دنیای امروز، با تغییرات سریع و پیوسته در ساختارهای معنایی در محیط های کاری و زندگی، توانایی درک معنا به یک مهارت اساسی تبدیل شده است. این مهارت به افراد کمک می کند تا از تغییرات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی در محیط های کاری و اجتماعی خود بهره برداری کنند و به ساختارهای جدید معنایی دست یابند.

تعریف معناسازی (Sensemaking)

معناسازی به معنای تمایل و توانایی ساختن معنا و فهم از ساختارهای در حال تغییر است. این مهارت به افراد این امکان را می دهد که نه تنها ساختارهای موجود را توسعه دهند، بلکه در صورت از دست رفتن آنها، به ایجاد ساختارهای جدید بپردازند. 

اهمیت معناسازی

معناسازی در زمینه های عملیاتی که به شدت در حال تحول هستند، اهمیت ویژه ای دارد. این مهارت به افراد کمک می کند تا خود را در شرایطی که ساختارهای معنایی به سرعت تغییر می کنند، هدایت کنند. هر عمل و تصمیمی که گرفته می شود، بر اساس ارزش ها و معانی خاصی است که ممکن است در شرایط آینده، شبکه ای و غیرقابل پیش بینی باشند.

توصیف فرآیند معناسازی

فرآیند معناسازی شامل ایجاد معانی و ارزش هاست. افراد باید بتوانند از درون خود به این فرآیند بپردازند، زیرا وضعیت های عملیاتی متنوع تر شده اند و دیگر نمی توان انتظار داشت که سازمان ها به طور دائمی ساختارهای معنایی را تضمین کنند. بنابراین، کارکنان باید مسئولیت بیشتری برای پذیرش طبیعت ارزش محور اعمال، تصمیمات و تعاملات خود داشته باشند.

معناسازی همچنین توصیف می کند که چگونه افراد تجربیات خود را طبقه بندی می کنند. این تجربیات به طور ناخودآگاه به واحدهای معنایی تبدیل می شوند که توسط حواس جذب می شوند. بسته به طبقه بندی تجربه، تفسیرها و معانی متفاوتی برای تجربیات ثبت شده ممکن است ایجاد شود.

در نهایت، توانایی معناسازی نه تنها یک مهارت فردی بلکه یک نیاز ضروری برای موفقیت در محیط های کاری آینده است. با توجه به تنوع روزافزون شرایط و عدم اطمینان های موجود، تقویت این مهارت می تواند به ایجاد یک محیط کار پویا و سازنده کمک کند که در آن افراد قادر به شناسایی ساختارها و ارزش ها بوده و تجربیات خود را به صورت مثبت و معناداری سازماندهی کنند. 

منبع :

nextskills: Future Skills Profiles

آدرس ارتباط با نویسنده : mohammadian.a@iran.ir