نور روز و افسردگی فصلی (SAD):

نور روز و افسردگی فصلی (SAD[1]):

بدن ما به طور فیزیولوژیکی به نور طبیعی برای تنظیم چرخه شبانه روزی خود بسیار نیاز دارد. نور شدید، به ویژه نور آفتاب، به عنوان تسهیل کننده ای برای ترشح هورمون سروتونین عمل می کند. ازآنجاکه شدت نور می تواند به ترشح سروتونین کمک کند، برخی بر این باورند که کمبود نور روز ممکن است باعث اختلال در این روند شود. کار در محیط هایی بدون پنجره یا فضاهایی که از نور روز محروم اند، ممکن است به افسردگی فصلی (SAD) منجر شود. این نوع افسردگی بیشتر در پاییز و زمستان، یعنی در زمان هایی که ساعات نور روز کمتر است، دیده می شود. تامین مقدار نور موردنیاز برای تحریک ترشح سروتونین به سادگی از طریق نور مصنوعی ممکن نیست و مطالعات نشان داده اند که بیش از 1000 لوکس روشنایی برای این واکنش ها ضروری است (Boubekri, 2014). به علاوه، قرار گرفتن در معرض نور طبیعی می تواند برای افرادی که از اختلال خلقی فصلی رنج می برند، مفید باشد (تی مک اندرو, 1387).

کاهش زمان نور روز ممکن است به دلیل عوامل جغرافیایی و فصلی یا شرایط معماری، مانند کار در فضاهای بدون پنجره، ایجاد شود. بیماران مبتلا به SAD گزارش می دهند که افسردگی آن ها در روزهای ابری و زمانی که نور طبیعی کمتر است، تشدید می شود (Boubekri, 2014). روشنایی روز می تواند با فراهم آوردن نور شدید در برخی مناطق محل کار، از تشدید علائم SAD جلوگیری کند. نشانه های این اختلال شامل خستگی شدید، کمبود انرژی، نیاز به خواب بیشتر، تمایل به مصرف کربوهیدرات ها (که ممکن است به افزایش وزن منجر شود)، افسردگی، روحیه پایین، تحریک پذیری، اضطراب، از دست دادن میل جنسی، و مشکلات قاعدگی در زنان است (Eagles, 2009).

روزنتال و همکارانش افرادی که از افسردگی فصلی (SAD) رنج می برند را با عنوان «حریصان نور» معرفی می کنند. این افراد معمولا دچار اضافه وزن هستند، خواب زیادی دارند، از نظر اجتماعی کناره گیری می کنند و در طول فصل زمستان انرژی کمی از خود نشان می دهند. با این حال، ممکن است در تابستان نیز گهگاه دوره هایی از افسردگی را تجربه کنند. به طور طبیعی، این افراد در مقایسه با کسانی که از SAD رنج نمی برند، اتاق های پرنورتر را ترجیح می دهند (تی مک اندرو, 1387). تحقیقات متعدد نشان داده اند که نور طبیعی و مصنوعی روشن می تواند به طور قابل توجهی به بهبود علائم این اختلال کمک کند. افرادی که دچار SAD هستند، زندگی و کار در فضاهایی با پنجره های بزرگ و نور خورشید را تجربه کرده اند و این موضوع می تواند شدت و مدت اثرات افسردگی آن ها را کاهش دهد (Dannenberg, 2011).

ایجاد اتاق های روشن و پرنور می تواند به عنوان یک راه درمانی موثر عمل کند. به طور خاص، قرار دادن مبلمان در نزدیکی پنجره های رو به آفتاب می تواند به این امر کمک شایانی کند. تحقیقات نشان می دهد که حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به افسردگی فصلی (SAD) با استفاده از نور به عنوان یک عامل درمانی قابل درمان هستند. همچنین، اثر بخشی نور درمانی نه تنها به شدت نور بلکه به مدت زمان قرارگیری در معرض آن و کیفیت طیفی نور نیز بستگی دارد. نور طبیعی به دلیل ویژگی های مثبت فراوانش، یکی از بهترین عوامل ضدافسردگی محسوب می شود و در مقایسه با نور مصنوعی تاثیر بیشتری دارد. در حقیقت، تامین روشنایی معادل ۲۵۰۰ لوکس یا حتی ۱۰۰۰۰ لوکس با استفاده از نور مصنوعی بسیار دشوار است، در حالی که نور طبیعی می تواند به راحتی این مقدار روشنایی را فراهم کند (Boubekri, 2014). نور درمانی، که به معنای استفاده از نورهای درخشان در ماه های زمستان است، تاثیر درمانی بر روی افسردگی فصلی دارد. درخشندگی نور و مدت زمان قرارگیری در برابر آن از جمله مهم ترین عوامل موثر در این روند هستند (تی مک اندرو, 1387).

[1] Seasonal affective disorder