تب مالت

بروسلوز بیماری میکروبی، واگیردار و عفونی خطرناکی است که بین انسان و تعداد زیادی از حیوانات اهلی، بویژه گاو، گوسفند و بز مشترک می باشد. بروسلوز در اصل بیماری مخصوص حیوانات است. انسان از راه تماس با دام های مبتلا و یا مصرف فراورده های دام های آلوده به این بیماری مبتلا می شود.

بروسلوز دردام ها به شکل مزمن ظاهر شده و حیوانات آلوده، میکروب را در محیط زندگی حتی برای سالها منتشر می کنند.

تا کنون شش گونه آن شناسایی شده است و از این میان پنج گونه آن قادر به ایجاد بیماری در انسان هستند. 

این بیماری در انسان به نام تب مالت نامیده می شود. در شهرها انتقال بروسلوز به انسان بیشتر به شکل غیر مستقیم و از طریق مصرف لبنیات آلوده صورت می گیرد ولی در روستاها بیماری به شکل مستقیم در اثر تماس با جفت جنین سقط شده و ترشحات رحم حیوان آلوده و مصرف لبنیات غیرپاستوریزه به انسان سرایت می کند به طور کلی راه اصلی انتقال بروسلوز به انسان از طریق گوارش تنفس و تماس با مواد آلوده می باشد.

آلودگی از راه گوارش به وسیله خوردن لبنیات دامهای آلوده مانند پنیر تازه، خامه، سرشیر و غیره ایجاد می شود ابتلا از راه تنفس بیشتر در کشتارگاه صورت می گیرد در آلودگی از راه تماس عموما میکروب بروسلوز از طریق پوست و مخاطات وارد بدن می گردد آلودگی به میزان زیادی از راه تماس هنگام کمک به حیوانات در خلال زایمان یا سقط جنین و یا بیرون کشیدن جفت انجام می شود شیوع بروسلوز در فصل زایش به دلیل مصرف لبنیات آلوده تماس با رحم جفت جنین و ترشحات رحم افزایش می یابد.

شایع ترین نوع بروسلوز انسان در ایران گونه بروسلوز بزی است که به طور مستقیم و غیر مستقیم از گوسفند و بز که میزبان های اصلی آن هستند به انسان سرایت کرده و موجب تب مالت می شود.

درمان با هدف تسکین علائم، پیشگیری از عود بیماری و عوارض انجام می گیرد. احتمالا لازم است بیمار برای حداقل 6 هفته آنتی بیوتیک دریافت نماید و علائم پس از چند ماه از بین می رود. البته ممکن است این بیماری پس از مدتی برگشته و مزمن شود.