تقویم روانشناسی فصل پنجم : ۱۰ روش افزایش اعتماد به نفس؟

اعتماد به نفس عامل اکتسابی است که از بدو تولد پایه های آن در ذهن هریک از انسانها گذاشته و با مرور زمان این امر گسترده تر و عمیق تر میشود. متاسفانه در بسیاری از خانواده های سنتی چون مهمترین مسئله برای والدین حرف شنوی و تسلیم بله بودن فرزندان می باشد ، اغلب با ایجاد محدودیتهای غیر ضروری و مشکل آفرین ، مانع رشد اعتماد به نفس در کودکانشان شده که همین امر در بزرگسالی باعث عدم خودباوری و اتکای به نفس در ایشان می شود . البته بدیهی است چون انسان موجودی قابل تغییر و تکامل پذیر است در بزرگسالی نیز می تواند با کمک از روانشناسان این نقیصه خود را شناخته و آن را برطرف سازد و صاحب اعتماد به نفس قوی و پایدار شود . اعتماد به نفس عاملی قابل تغییر یعنی قابل افزایش یا کاهش می باشد که هر عاملی که بتواند به توانایی بیشتر ما کمک کند و ما را به خودباوری برساند ، بخصوص ما را به احساس شایستگی و لیاقت در زمینه های مختلف زندگی برساند به افزایش اعتماد به نفس ما کمک می کند و به عکس هر موضوعی که ما را از نظر جسمی یا فکری ضعیف کرده و حتی موقعیت اقتصادی و اجتماعی ما را تضعیف نماید ، بر کاهش اعتماد به نفس ما می انجامد . اعتماد به نفس واقعی از شناخت عمیق و همه جانبه ما نسبت به خود ، محیط و دیگران ریشه میگیرد و هرچه این شناخت بیشتر باشد بر روی اعتماد به نفس واقعی ما اثرات مثبت بیشتری می گذارد . برای افزایش اعتماد به نفس روشهای مختلفی وجود دارد که متخصصان اعصاب و روان به موارد ذیل اشاره می کنند:

۱_ شناخت عمیق از خود ، در جهت پی بردن به توانایی های عظیم و پنهان خویش یکی از راههای اساسی افزایش اعتماد به نفس می باشد. 

۲_ نقاط ضعف خود را نیز باید شناخته و در جهت رفع آنها اقدامات لازم را به کار بگیریم و در صورتی که این کار عملی نباشد ، با آنها مدارا کنیم یا از طریق دیگر به جبران آن بپردازیم ، به عنوان مثال اگر ناتوانی و محدودیت های جسمی مادرزادی و ارثی داریم از طریق افزایش توانایی های علمی یا هنری خود ، این پدیده را جبران نمائیم. 

۳_ شناخت دیگران به خصوص آشنایان خود و استفاده از توانایی های ایشان در جهت مثبت نیز می تواند برای ما کارساز باشد .

۴_ محیط خود را نیز بهتر بشناسیم تا از آنها در جهت رشد و پیشرفت خود بهتر بهره بگیریم .

۵_ استعدادهای خود را شناخته و در جهت رشد و شکوفایی آنها گام برداریم و سرانجام در جهت بهتر زندگی کردن از آنها استفاده کنیم .

۶_ از معجزه امیدواری واقعی بهره بگیریم و هرگز تسلیم ناامیدی نشویم که ناامیدی دشمن سعادت و موفقیت ما در زندگی است ، از طرف دیگر بر کاهش اعتماد به نفس ما می انجامد .

۷_ نسبت به توانایی های واقعی خود ایمان داشته باشیم و در نتیجه از احساس حقارت و خودکم بینی پرهیز نمائیم. 

۸_ از مقایسه کردن خود با دیگران جدا بپرهیزیم و تنها خود را با گذشته های خود مقایسه کنیم و اگر عقب افتادگی یا ایستایی در ما بوجود آمده باشد ، در رفع آنها گام برداریم و همیشه میل به پیشرفت و رشد را مد نظر خود قرار دهیم .

۹_ به خود و توانایی های خود متکی باشیم و از وابستگی های غیر ضروری به دیگران پرهیز نمائیم. 

۱۰ _ از تلقین شکست و ناتوانی به خود پرهیز کرده و حتی تحت تاثیر تلقینات منفی دیگران در این موارد قرار نگیریم .

منبع : 

همان ، در فصل اول. 

انجمن ژئوفیزیک ایران