برخی از اصطلاحات حقوقی به بیان ساده

اصطلاحات حقوقی به زبان ساده

ابی؛

به معنای پدری است .

ابوی؛

به معنای پدری یا خویشاوندان پدری است.

اجداد؛

به معنای پدر پدران، این اصطالح بیشتر در مبحث ارث استفاده میشود.

اخوال؛

دایی وخاله.

اخوه؛

به معنای برادر و خواهر. این کلمه بیشتر در مبحث ارث استفاده میشود.

اداء؛

به معنای پرداخت نمودن.

ادای توضیحات؛

بیان نمودن پاره ای از اطلاعات پیرامون برخی امور.

ادعای جعلیت؛

ادعای جعلی بودن.

اراده؛

قصد و رضا انجام اعمال حقوقی.

اراده انشائی؛

قصد واقعی و حقیقی برای انجام عمل حقوقی.

ارایە مفاصا حساب مالیاتی؛

تسلیم نمودن مدارکی که نشان دهندە عدم بدهی مالیاتی است.

اراضی؛

به معنای زمینها است.

اراضی موات؛

زمینهای غیر اباد بدون مالک.

ارتداد؛

خارج شدن از دین اسلام.

ارث؛

انتقال اموال متوفی به وارثان بعد از فوت.

اسباب ضمان؛

مواردی است که موجب ایجاد مسیولیت میشود.

استخدام؛

به خدمت گرفتن.

ازاله؛

ازاله، به معنای زدودن و از بین بردن است. نابودی و زوال یک امر صرفا در مواردی امکانپذیراست که قانونگذار چنین اختیاری را داده باشد. در غیر این صورت، موجب مسیولیت مدنی وکیفری فاعل میشود. در قرارداد مزارعه در صورتی که زرع و کشت نرسیده باشد و مدت و مهلت قرارداد تمام شود، مزارع میتواند کشت و زرع را ازاله کند و یا با اخذ اجرت ان را نگه دارد (ماده54قانون مدنی)ازالە بکارت غیر همسر جرم است و موجب مسیولیت کیفری فاعل است .

اتفاق اراء؛

موافق تمامی اشخاص (اشخاصی که میتوانند نظر خویش را اعالم نمایند).

اتیان؛

به معنای بیان نمودن.

اثاث؛

لوازم

اجاره نامه؛

قراردادی است که مفاد اجاره در ان منعکس میشود.

اجاره نامه رسمی؛

اجاره نامه ای است که در دفترخانە تنظیم کننده سند رسمی منعقد میشود.

اجاره نامه عادی؛

قرارداد عادی اجاره میان مالک و مستاجر است قرارداد اجاره ای که فاقد شرایطی رسمی باشد.

اباحه؛

به معنای مجاز بودن،روا بودن

ابراء

ابراء به معنای صرف نظر کردن از طلب است.

ابراء با رضایت و ارادە طلبکار محقق میشود و

رضایت بدهکار شرط نیست، ابراء قابل بازگشت نیست. شخصی که ذمە دیگری را ابراء میکند، دیگر نمیتواند به وی رجوع نماید. در ابراء وجود دین شرط است. نمیتوان ذمە بدهکار را از دینی که به وجود نیامده است ابراء نمود،همچنین ضرورت تعیین دین امری اساسی است ،طلبکار نمیتواند بدون تعیین دقیق دین، ذمە بدهکار را نسبت به یکی از دیون ابراء نماید. در قانون مدنی ایران ابراء یکی از اسباب سقوط تعهدات است (بند سوم مادە 264 قانون مدنی). درخصوص ابراء، وجود اهلیت امری ضروری است، هر نوع تعهد مالی میتواند مورد ابراء قرارگیرد.بنابراین در صورتی که شخصی مالی را غصب نماید، مکلف به پرداخت خسارت ناشی از استفاده مال به مالک است ،مگراینکه مالک آن مال ذمه وی را ابراء نماید.

ابرام؛

به تایید رای در دیوان عالی کشور ابرام گفته میشود. در مواردی که شخصی اقدام به اعتراض از رای در دیوان عالی کشور مینماید. پرونده در دیوان مطرح میشود. دیوان عالی کشور میتوانداعتراض را رد کند (رای دادگاه اولیه را ابرام نماید) یا اعتراض را وارد کند و پرونده را برای رسیدگی به دادگاه هم عرض ارسال نماید. ابرام اراء صرفا منحصر به دیوان عالی کشور نیست بلکه در دیوان عدالت اداری نیز امکان ابرام رای وجود دارد (مادە 63 قانون تشکیلات و ایین دادرسی دیوان)در مواردی که دیوان عالی کشور رایی را مورد ابرام قرار میدهد، پرونده را به دادگاه صادر کنندە ان ارجاع میدهد (مادە 370 قانون ایین دادرسی مدنی).

اجازه؛

اعالم رضایت برای انجام یک عمل،اجازه قبل از انجام یک عمل است و اذن بعد از انجام ان.

اجتهاد؛

توانایی استنباط و فهم احکام مذهبی و دینی.