تاب آوری آموختنی است
تاب آوری آموختنی است زندگی سالم آموختنی است .
زندگی سالم و سرشار از آموختنی است و به دست آمدن نتیجه خوب در شرایط سخت هم مبتنی بر تجربیات و شواهد شدنی و ممکن است
تاب آوری به این معنا اشاره میدهد که علی رغم شرایط نامطلوب برای کودکان و نوجوانان باز هم امکان رشد و بالندگی و برخورداری از یک زندگی مفید و مثبت ممکن است ودر این میان تاثیر حمایت های اجتماعی حتی میتواند بخش عمده ای از نارسایی های خانه و خانواده را جبران نماید هم از این جهت است که تاب آوری در سطوح مختلف فردی ، خانوادگی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. تجربیات مددکاران و مشاوران نشان میدهد که امکان ادامه تحصیل و برخورداری از این موهبت علاوه بر اینکه موجب ارتقائ سلامت اخلاقی و جسمانی کودکان میگردد بلکه سبب توانش و کفایت اجتماعی ایشان نیز هست و مجموع این دست آوردها زندگی سالم و سازنده ای را رقم خواهد زد.
در واقع هدف از آموزش تاب آوری میتواند ارایه دهنده چارچوبی باشد که در آن کودکان محروم ، نوجوانان و خانواده ی ایشان راههای غلبه بر ناملایمات و چالشها و فراز و نشیب های متعدد و متنوع را بیاموزند و راه رشد و سلامت را پیش گیرند چرا که تاب آوری آموختنی است.
آموزش ، توسعه وتقویت تاب آوری به دلایل متنوع و متعددی مورد توجه و تاکید قرار می گیرد که دراینجا به شماری از آنها به قرار ذیل اشاره میگردد:
1. آسیب ها و لطمات متنوع و پرشمار شده اند.
2. اختلالات رفتاری و حتی بیماریهای روانی بنا به دلایل متعدد در حال رشد هستند ، توسعه و تقویت تاب آوری میتواند نقش پیشگیرانه ایفا کند.
3. درمان در دسترس بسیار محدود هست و علاوه بر این محدودیت مداخلات درمانی اغلب بسیار گران ، زمان بر و گاه بی نتیجه هستند.
4. تاب آوری نیاز به آموزش های تخصصی روانشناسی ندارد و تمامی مددکاران اجتماعی و نیروهای داوطلب عرصه های مختلف امداد اجتماعی حتی با تحصیلات و تربیت دانشگاهی غیر مرتبط میتوانند با این مقوله آشنا و منشاء اقدامات مداخله ای و یاورانه اثر بخش باشند.
5. آشنایی با تاب آوری نیاز به آموزشهای طولانی مدت ندارد.
6. تاب آوری به جهت آسانی کارپسند است و مخاطب عام دارد.
با این ملاحضات میتوان اهداف توسعه آموزشهای تاب آوری را در به شرح ذیل مورد اشاره قرار داد :
• تقویت و پرورش این باور که رشد برای کودکان و تمامی آنها که در شرایط پر تنش و آسیب زا قرار دارند ممکن است.
• تاکید وتوجه بر این باور که رشد پس از صدمات و لطمات مختلف خانوادگی و اجتماعی هم با اندکی حمایت و مدد اجتماعی کماکان میسر است.
• تقویت و توسعه توانایی های عبور از چالشها.
و در نهایت توانایی لذت بردن از زندگی و بهره مندی از زیبایی های آن حتی در شرایط مخاطره آمیز ونامساعد .
از این منظر میتوان بیان کرد که تاب آوری علاوه بر سازندگی وسازگاری در شرایط آسیب زا متضمن ودر بردارنده سلامت ، توانش وکفایت اجتماعی نیز هست و در این میان توفیقات تحصیلی بسیار مورد تاکید و توجه قرار دارد.
با عنایت به دستآوردهای پژوهشی در موج اول مطالعات این حوزه که به توصیف و شناسایی ویزگیهای کودکان و نوجوانان میپردازد میتوان با زوایای دیگری از اهمیت و جایگاه مساله ادامه تحصیل ، فعالیتهای خیریه ، مشارکت و پیوندهای اجتماعی وحمایت از کودکان محروم از تحصیل آشنا شد که از قضا با آموزه های تربیتی وفرهنگی ما همخوانی وهم پوشانی کامل دارد .
در واقع میتوان گفت تاب آوری نامی است برای فرایندی که در آن چیزهای کوچک وحتی ناقص نتایج بزرگ و اغلب کامل را میسازد تمرکز این برنامه ابتدا بر کارهایی ست که میتوان انجام داد و در مراحل بعد به کارهایی که نمیتوان انجام داد توجه میدهد از این طریق است که به سلامت احساسی و انسجام جامعه تحت پوشش به رغم تهدیدات برای انطباق وتوسعه کمک میکند تا نتایج خوب و بهینه به دست آید و این در واقع مطالعه رفتار ایده آل ونتیجه بخش انسان در شرایط پرتنش است.
این یادداشت برای اولین بار در هشتم دی ماه یکهزارو سیصد و نود وسه در سایت مددکاری اجتماعی ایران منتشر شده است .
