اسناد رسمی و لازم الاجرا

آموزه هایی در خصوص اسناد رسمی و لازم الاجرا 

نکات مهم اجرای اسناد رسمی و لازم الاجرا


1 سند لازم الاجرا :
سند رسمی یا عادی که بدون صدور حکم از دادگاه قابل صدور اجراییه برای اجرای مدلول سند باشد مانند سند رسمی طلب و چک.

2 سند ذمه : سند حاکی از تعهد مدیون به پرداخت وجه نقد یا پرداخت جنس یا تعهد به فعل معین که در اصطلاحات ثبتی در معنی مقابل اسناد مربوط به معاملات با حق استرداد به کار میرود.

3 سند وثیقه : سندی است که دلالت بر عقد رهن یا معامله با حق استرداد یا بیع شرط کند که به موجب آن شخصی (اعم از اینکه مدیون باشد یا نه) عین مال منقول یا غیرمنقول خود را وثیقه انجام عملی قراردهد، خواه آن عمل، رد طلب باشد یا عمل دیگر.

4 دستور اجرا : یعنی دستور به اجرای سند رسمی )و یا در حکم سند رسمی مانند چک( که حسب مورد توسط سردفتر اسناد رسمی یا سردفتر تنظیم کننده سند صادر میشود.

5 سند انتقال اجرایی : بعد از مزایده مال مورد مزایده به موجب سند رسمی به برنده مزایده یا بستانکار منتقل میشود، آن سند را سند انتقال اجرایی مینامند.

6 بازداشت : توقیف کردن اموال جهت اجرای مفاد سند.

7 حافظ : کسی که ادارات اجرای اسناد رسمی، مال توقیف شده را نزد او به امانت گذارند تا حفظ و نگهداری کند.

8 صورتجلسه : سندی است که مقامی رسمی در جریان اجرای مفاد سند، عملی را در آن ثبت میکند.

9 کارشناس رسمی : کسی که به مناسب خبره بودن در فنی میتواند در مسائل مربوط به فن خود به عنوان صاحبنظر اظهارنظر کند و از مراجع ذی صالح پروانه برای این کار داشته باشد.

۱۰ خبره : صاحب فنی که به جهت مهارت خود در موضوعات مربوط به فن خود صاحب نظر باشد.

11 مازاد : در اصطلاحات ثبتی مازاد، بهای ملکی است که زائد بر مقدار طلب بستانکار مقدم باشد و چون معلوم نیست به ملک
مورد بازداشت یا مورد وثیقه بستانکار اول بعد از مزایده برای پرداخت طلب او مازادی داشته باشد، آن را مازاد احتمالی هم نامیدهاند.

12 اعتراض شخص ثالث : شکایت شخصی است نسبت به عملیات اجرایی که از طرفین پرونده اجرایی نمیباشد.

13 اعراض از رهن :
یعنی مرتهن از وثیقه اش بگذرد زیرا عقد رهن از سوی مرتهن جایز است و او میتواند آن را یک جانبه فسخ کند و حق وثیقهاش را ساقط نماید. پس دین با وثیقهی او مبدل به دین بی وثیقه میشود و سند رهنی او سند ذمه ای میگردد و مقررات اجرای اسناد ذمهای بر آن مترتب میشود.

14 فک رهن : آزاد کردن عین مرهونه از قید رهن، خواه از طریق دادن دین و خواه از طریق ابراء دائن.