هیپنوتراپ یا هیپنوتراپیست کیست ؟

16 تیر 1403 - خواندن 7 دقیقه - 111 بازدید

هیپنوتراپ یا هیپنوتراپیست فردی است که در زمینه هیپنوتراپی آموزش دیده و مجوز فعالیت دارد.

هیپنوتراپیست با هدایت فرد تحت درمان، او را وارد حالت افزایش تمرکز و توجه متمرکز میکند تا نسبت به پیشنهادات برای ایجاد تغییرات سالم در ادراکات، احساسات، عواطف، خاطرات، افکار یا رفتارهای خود بازتر باشد

 وظایف اصلی هیپنوتراپیست عبارتند از: ورود فرد به حالت هیپنوتیزم هیپنوتراپیست با استفاده از تکنیک های خاص، فرد را به حالت آرامش عمیق و تمرکز بالا (حالت آلفا) می برد.

حالت آلفا در هیپنوتیزم شبیه به خواب نیست و فرد کاملا هوشیار است. هدایت فرد در حالت هیپنوتیزم هیپنوتراپیست با طرح پیشنهادات و تلقینات مثبت، فرد را در مسیر تغییرات مطلوب هدایت می کند.

 این تلقینات برای بهبود مشکلات روانی، اصلاح رفتارها و ایجاد عادات جدید استفاده می شود. خروج فرد از حالت هیپنوتیزم در پایان جلسه، هیپنوتراپیست فرد را به آرامی از حالت هیپنوتیزم خارج می کند. فرد تمام هوشیاری خود را بازیافته و هیچ چیز را فراموش نمی کند. 

هیپنوتراپیست باید دارای مجوز فعالیت از مراجع ذی صلاح بوده و آموزش های تخصصی را گذرانده باشد. هیپنوتراپی تحت نظارت پزشک یا روان شناس انجام می شود و نقش کمکی در درمان بسیاری از اختلالات روانی دارد.


هیپنوتراپی یک روش درمانی است که از هیپنوتیزم برای درمان مشکلات روانی و جسمی استفاده می کند.

 در این روش، فرد در حالت هیپنوتیزم قرار می گیرد و تحت تاثیر پیشنهادات و راهنمایی های درمانگر قرار می گیرد. هدف اصلی هیپنوتراپی، تغییر رفتارها و عادات ناسالم، کاهش استرس و اضطراب و بهبود سلامت روانی و جسمی فرد است.


هیپنوتیزم به عنوان یک روش درمانی از قرن هجدهم میلادی مورد توجه قرار گرفت.

 در سال ۱۷۸۴، کمیسیونی به سرپرستی بنجامین فرانکلین برای بررسی ادعاهای فرانتس آنتون مسمر، پزشک اتریشی که ادعا می کرد می تواند با استفاده از نیروی مغناطیسی درمان کند، تشکیل شد. این کمیسیون نتیجه گرفت که مسمر در واقع از تخیل و تمرکز ذهنی برای درمان استفاده می کرده است. در قرن نوزدهم، پزشکان دیگری مانند جیمز برید و جان اسکات آرد به توسعه هیپنوتیزم پرداختند.


در اوایل قرن بیستم، زیگموند فروید از هیپنوتیزم برای درمان بیماران خود استفاده می کرد. او معتقد بود که هیپنوتیزم می تواند به افراد در دسترسی به ناخودآگاه خود کمک کند. با این حال، فروید بعدها از هیپنوتیزم دست کشید و به روش های دیگر درمان روان کاوی روی آورد.


هیپنوتیزم در روان درمانی یک روش کمکی است که برای آرام سازی و تمرکز ذهن بیماران به کار می رود.

در این روش ذهن انتقادگر بیمار خاموش میشود و احساسات و افکار و خاطرات دردناکی را که در ذهن ناخودآگاه او وجود دارد کشف می شود و در حین آن توسط درمانگر پیشنهادهایی برای بهبودی ارائه می شود


هیپنوتیزم یک فرآیند ذهنی است که در آن فرد به وضعیتی از تمرکز و آگاهی عمیق و متمرکز وارد می شود در این وضعیت، فرد ممکن است به تعلیمات و پیشنهادات درمانگر پاسخ دهد


اگرچه هیپنوتیزم همیشه بحث برانگیز بوده و افسانه های زیادی در مورد آن وجود دارد، اما به هر حال با نظارت و راهنمایی درمانگر می تواند در درمان بسیاری از اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی، ترس ها و عادات ناسالم موثر باشد


هیپنوتراپی معمولا در چند جلسه انجام می شود. در جلسه اول، درمانگر و بیمار با یکدیگر آشنا می شوند و درمانگر در مورد روش هیپنوتیزم توضیح می دهد. سپس درمانگر بیمار را در حالت هیپنوتیزم قرار می دهد. این فرایند شامل تمرکز ذهنی و آرام سازی است.


در جلسات بعدی، درمانگر با استفاده از پیشنهادات و راهنمایی های خود، به بیمار کمک می کند تا به ریشه مشکلات خود دست یابد و راه حل های مناسب را پیدا کند. برای مثال، در درمان اضطراب، درمانگر ممکن است به بیمار پیشنهاد کند که در حالت هیپنوتیزم، تصویر آرامش بخشی را در ذهن خود تجسم کند.


در طول جلسات هیپنوتراپی، بیمار همواره در کنترل خود است و می تواند هر زمان که بخواهد از حالت هیپنوتیزم خارج شود. درمانگر نیز به هیچ وجه سعی نمی کند که بر ذهن بیمار مسلط شود یا او را وادار به انجام کاری کند که خلاف میل او باشد.


هیپنوتراپی می تواند در درمان طیف وسیعی از مشکلات روانی و جسمی مفید باشد.

هیپنوتراپی می تواند به کاهش اضطراب و استرس کمک کند. در این روش، بیمار در حالت هیپنوتیزم، تصاویر آرام بخش و تکنیک های آرام سازی را تمرین می کند.

هیپنوتراپی ممکن است به بهبود خلق و خوی افراد مبتلا به افسردگی کمک کند. در این روش، درمانگر به بیمار کمک می کند تا به ریشه مشکلات خود پی ببرد و راه حل های مناسب را پیدا کند.

هیپنوتراپی می تواند در کاهش درد مزمن ناشی از بیماری های مختلف مانند سردرد، درد کمر و درد مفاصل مفید باشد. در این روش، بیمار در حالت هیپنوتیزم، تکنیک های کنترل درد را تمرین می کند.

هیپنوتراپی ممکن است در ترک عادات ناسالم مانند سیگار کشیدن، پرخوری و الکل نوشی مفید باشد. در این روش، درمانگر به بیمار کمک می کند تا انگیزه و اراده خود را برای ترک عادت تقویت کند.


مزایای هیپنوتراپی


هیپنوتراپی دارای مزایای متعددی است که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:


- غیرتهاجمی و غیردارویی بودن

- امکان درمان مشکلات روانی و جسمی

- افزایش آگاهی و بینش فرد نسبت به مشکلات خود

- تقویت اراده و انگیزه برای تغییر

- کاهش استرس و اضطراب

- بهبود کیفیت زندگی


 محدودیت های هیپنوتراپی


با وجود مزایای فراوان، هیپنوتراپی دارای محدودیت هایی نیز هست:


- ممکن است در همه افراد موثر نباشد

- نیاز به همکاری و مشارکت فعال بیمار دارد

- ممکن است در برخی افراد، اثرات ناخواسته ایجاد کند

- ممکن است در برخی موارد، نیاز به درمان های دیگر مانند دارودرمانی یا روان درمانی باشد


 در خاتمه لادن اردلانی طرح واره درمانگر و هیپنوتراپ آورده است که هیپنوتراپی یک روش درمانی امیدوارکننده است که می تواند به بهبود سلامت روانی و جسمی افراد کمک کند. با این حال، قبل از شروع درمان، توصیه می شود که با درمانگر خود مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شما تعیین شود.هیپنوتیزم درمانی میتواند موجب افزایش تاب آوری باشد (پور اصغر و همکاران ، 1396).